OMG! (mashikyu/mashihoon)

OMG 1 (Zawgyi)

'ဘုန္း'

'ဟ ဘာျဖစ္တာလဲ'

အေနာက္ကအခန္းထဲကေန အဝတ္စတစ္စနဲ႕လက္သုတ္ရင္း ေျပးထြက္လာသည္။

'ဪ ... မာရွီဟိုပဲ'

မာရွီဟိုက လက္ေတာ့အိတ္ကို စားပြဲေပၚခ်လိဳက္ၿပီး အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႉေန၏။

' hyung ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္။ ဒီလက္ေတာ့ကေလ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာအညွိုးမ်ားရွိေနလဲမသိဘူး'

'ဟားဟား' ဂ်ီဟြန္း ရယ္ပဲရယ္နိုင္ေတာ့သည္။

ဒါ မာရွီဟို စိတ္တိုေနတဲ့သေဘာ။ ႐ုပ္ကစူပုတ္ၿပီး ဆံပင္ေတြကဖြာလန္က်ဲေနသည္။

'ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ ဒီတစ္ခါ'

ဂ်ီဟြန္းက မာရွီ့လက္ေတာ့အိတ္ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး ထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။

'ဖြင့္ၾကည့္ရင္သိလိမ့္မယ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ရွယ္ေဒါသထြက္ေနၿပီ။ စာလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႕ ျပႆနာေပါင္းစုံပဲ။ အစ္ကိုေကာင္းသလိုသာၾကည့္လုပ္ထားပါလားဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီညအၿပီးထပ္ရမယ့္စာရွိေနတာ ဂြၽန႔္ခယူ႕ ဆီပဲသြားလုပ္လိုက္ေတာ့မယ္'

' အင္း သြားလိုက္။ အစ္ကိုျပင္ၿပီးရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။'

'ဟုတ္ အပ္ခဲ့ၿပီေနာ္ သြားၿပီ ဘိုင့္ဘိုင့္'

မာရွီကထြက္သြားေတာ့ ဂ်ီဟြန္းပဲ သူ႕လက္ေတာ့နဲ႕အတူက်န္ခဲ့သည္။

ပါဝါဖြင့္ၿပီး Loading ျပၿပီးကတည္းက တက္လာလိုက္တဲ့ pop-ups ေတြ နည္းတာမဟုတ္။

Window error.exe
Adobe error.exe

Blabla error.exe

'အာ... virus ကိုက္ျပန္ၿပီ။ ဒီေကာင္ေလးေတာ့ ဘာေတြကိုမ်ားဒီေလာက္ ေဒါင္းလုတ္ဆြဲလည္းမသိဘူး။ ဝင္လည္းဝင္နိုင္လြန္းတဲ့ virus ပဲ' ဂ်ီဟြန္းက တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေျပာလိုက္ရင္း virus သတ္ဖို႔ျပင္ရေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ အေနာက္မွာထမင္းစားၿပီးထြက္လာေသာ ဒိုေယာင္းက

' အစ္ကိုဂ်ီဟြန္း ေစာေစာက မာရွီဟို႔အသံၾကားလိုက္သလိုပဲ။ ဘာပ်က္ျပန္ၿပီလဲ။'

'သိတဲ့အတိုင္းေပါ့ကြာ.. ဗိုင္းရပ္စ္ဝင္တာပဲ'

'ဟားဟား ပ်က္လည္းပ်က္နိုင္လြန္းတယ္'