OMG! (mashikyu/mashihoon)

OMG 11 (zawgyi)

အရာအားလုံးကပုံမွန္အတိုင္းလည္ပတ္လို႔ေနသည္။

မနက္တိုင္း အခန္းေဘးက သစ္ကိုင္းေပၚလာနားရင္း ေအာ္ျမည္တတ္တဲ့ ငွက္ေလးေရာ..

တာဝန္ခ်ိန္ေရာက္တိုင္း ျမည္ေပးတတ္တဲ့ ႏႈိးစက္သံေလးေရာ...

မိုးလင္းတိုင္း ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ရင္း တစ္ဖက္အိမ္ကိုအရင္လွမ္းၾကည့္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေရာ...

ဘယ္ေတာ့မွ အရင္ဖြင့္ထားေလ့မရွိတဲ့ အခန္းျပတင္းေပါက္ကိုျမင္တိုင္း 'မဂၤလာမနက္ခင္းပါ' လို႔ႏႈတ္ဆက္တတ္တဲ့အက်င့္ေလးေရာ...

မနက္အလုပ္သြားခ်ိန္တိုင္း အိမ္ေရွ႕မွာ ေစာင့္ႀကိဳေနၾက ဂြၽန္ခယူ႔ကို ၿပဳံးျပရတာေရာ...

အကုန္ ပုံမွန္ပါပဲ... မနက္ေနထြက္ခ်ိန္ကစလို႔ ညေနအလုပ္ၿပီးလို႔ ကားဂိတ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ထိ...အကုန္နိစၥဒူဝလုပ္ေနရတဲ့ အရာေတြခ်ည္း....

အလုပ္ပိတ္တဲ့ ပိတ္ရက္တိုင္း အစ္ကိုဂ်ီဟြန္းဆိုင္မွာ သြားေနတတ္တာကလည္း ပုံမွန္အလုပ္တစ္ခု...

အစ္ကိုကေတာ့ ပုံမွန္ထက္ဂ်ပန္စာကိုပိုႀကိဳးစားေနသလို မာရွီဟိုလည္း အရင္ကထက္စာေတြကိုပိုေလ့လာေနရသည္။

ဘာလို႔ရယ္မွန္းမသိ ... အစ္ကိုက မာရွီဟို႔ကို ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးအကုန္သင္ေပးေနသည္။

Hardware မပါဘဲ software ခ်ည္းသက္သက္ကို လာတိုင္း နည္းနည္းစီေသခ်ာသင္ေပးေနသည္။

ဗိုင္းရပ္စ္ဝင္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္... စက္ဟန္းသြားရင္ ဘာႏွိပ္... window အသစ္ကိုဘယ္လိုတင္...အေျခခံကစၿပီးေတာ့ကို သင္ေပးေနသည္။

အခုဆိုအစ္ကိုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခံစားခ်က္ေတြကို ေဘးဖယ္ထားရင္း ဘဝအတြက္႐ုန္းကန္ေနရသည္မို႔ အေျခအေနေတြက တည္ၿငိမ္လ်က္ရွိသည္။ အခုအခ်ိန္ထိေပါ့....

ညေန ၅ နာရီမို႔ အလုပ္ေတြအကုန္သိမ္းၿပီး ျပန္ဖို႔လုပ္လိုက္သည္။

'မာရွီ... မန္ေနဂ်ာေခၚေနတယ္ မျပန္ခင္ သြားေတြ႕လိုက္ဦး'

'ဟိုက္..အခုပဲသြားလိုက္ပါမယ္'

စီနီယာအစ္ကိုကလာေျပာတာမို႔ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုလြယ္လိုက္ၿပီး တစ္ခါတည္း မန္ေနဂ်ာရဲ႕အခန္းထဲကိုဝင္လိုက္သည္။