Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayıldığında bembeyaz çarşaflar içinde yatarken buldun kendini. Denizde geçirdiğin yaşamın boyunca hiç bu kadar yumuşak, vücudunun şeklini taklit eden bir zeminde yatmamıştın. Ellerinden destek alarak kalkmaya çalıştığında derinin hareketleri, yaralarının acımasına neden olmuştu. Bandajdan sızıp kurumuş ve kahve rengine dönmüş kan lekelerini görene kadar hatırlamamıştın ne yaşadığını. Belki de kötü bir kabus olmasını istediğin içindi ama bu istekler boşunaydı. Çünkü kötü bir adam kuyruğunu bıçakla söküp sana zorla sahip olmuştu. O anı aklına getirir getirmez gözlerinden yaşlar akmaya ve ağlamaya başladın. Sen ağlarken odanda bulunan bir hizmetçi yanına geldi.
"İyi misiniz efendim?"
Sen bandajlarının üzerinden acıyan yaralarını tutarken kadın da yatağa oturup sana sarılmıştı. Güzelliğin sadece erkeklerin değil kadınların üzerinde de büyük bir etki yaratıyordu.
"Neredeyim ben?" diye sordun hıçkırıklar içinde.
"Asgard sarayındasınız efendim. Sizi hazırlamamız gerek. Akşam yemeği için."
Zayıf bedenin korkuyla titrerken "Merak etmeyin leydim. En güvenli yerdesiniz. Özellikle prensimiz Thor buradayken..." sözünü kesip son sözünü kendine göre tekrarladıktan sonra heyecanla, hizmetçinin de yardımıyla, giyinmeye başladın.
Yemeğe indiğinizde masada daha önce hiç görmediğin kişilerin var olduğunu gördün. Senin aksine kıyafetleri oldukça gösterişliydi. Sadece kıyafetleri değil altından sütunları bulunan oda da öyle. Doğa hayatında yaşayan bir canlı için fazla değişik bir ortamdı. Geldiğini gören herkes - Loki hariç- sana bakıyordu. Odin yüzüne mahcup ama bir o kadar da öfkeli bir ifadeyle baktı.
"Buraya gel çocuğum." dedi.
Bir şey söylemeden dediğini yaptın. Onun kral olduğunu sana söylemişti hizmetçiler. Reveransını yapıp yemek yemek masasının önünde durdun. Tedirginlikle ne söyleyeceğini merak ediyordun ama dudakların bir şey söylemek için istekli değillerdi.
Odin bir elini kaldırarak Loki'nin yanında bulunan boş sandalyeyi gösterdi.
"Neden orada duruyorsun kızım? Bu sarayda artık sen de yaşıyorsun, üstelik oğlumun cariyesi olarak."
Tanımadığın insanlar ve sonsuz büyüklükteki evinden uzak oluşun özgüvenini zedelemişti sanki. Orada istenmediğini düşünüyordun. Oraya ait değildin ki zaten. Sen denizlerin kızıydın. Senin en yakın arkadaşların sohbet ettiğin fok balıklarıydı. Şimdi ne yaptıklarını düşünerek yerine oturdun.
Loki hala önündeki yemeğini yemekle meşguldü. Gözlerin sonradan Thor'a ilişti, aynı odada olmanıza rağmen ne kadar uzak olduğunuzu fark etmiştin. Halbuki tam da karşında durmuyor muydu?
