Bölüm bir kızın(senin) ve Tanrının yaşadıkları romantik anı içerecektir. Bu yüzden belli bir olay örgüsü olmayacak hikayede, cinsellikten başka. Bunu dikkate alarak okumanızı tavsiye ederim. Rahatsız olacaklar ya da yaşı küçük olanlar lütfen okumasın.
Yıldıza basmayı ihmal etmeyin.
İyi okumalar
XOXO
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah erken saatlerde kalkıp bohem tarzda dizayn edilmiş yatak odanda gezindin laptopunu aramak için. Avengers ile çalıştığın son görevden sonra siparişlerinden uzak kaldığını fark ettin ve kıyafetlerinin arasından kurtardığın bilgisayarını kollarının arasına alarak salona gittin. Salonunda uzun bir koltuk haricinde odanın anlamını koruyacağı başka bir eşya yoktu. Burayı daha çok resim atölyen olarak kullanıyordun. Bir çok sanatsal resimlerinin bulunduğu duvara yapıştırılmış koltuğa laptopu bıraktıktan sonra mutfağa kahve hazırlamak için girdin. Mutfak camına vuran güneş ışınları camın ayna görevi üstlenmesine yardım ediyordu. Kandan biraz daha parlak kırmızısıyla teninde ışıldayan transparan geceliğinden görünen yer yer morluk ve çizik kalıntıları süper kahramanlık işine bir son verip vermeme konusunda seni ikilemde bırakıyordu her zaman ki gibi. İpek elbisenin neredeyse göbek deliğine uzanan geniş dekoltesinden görünen göğüslerin kabuk tutmuş yaralara ev sahipliği yapıyordu. Dişiliğini ön plana çıkaracak gecelikler tercih etmeyi sevsen de kendini bu şekilde görmek yeni bir erkekle tanışmak konusunda tedirgin olmana sebepti. Kimse bir gün önce keskin materyalle derinden çizilmiş göğsünü öpücüklerle donatmazdı. Elin teninde dolaştı kısa bir süre, sütün taşma sesini duyana kadar.
"Offf Y/N, çok dikkatsizsin, kızım!" diyerek kendine söyleniyordun. Bu sırada salondan gelen bir sesle irkildin. Henüz bitirmediğin büyük tuvalin yerle buluşurken çıkarttığı tok sese benziyordu. Hangi çalışmanın yere düştüğünü anlamanın sebebi, bu kadar büyük bir tuvali daha önce evinde (atölyende) bulundurmamandı. Özel bir çalışma yapıyordun. Öyle ki, boyalarını kullanmadan önce hazırladığın taslağı yapmak kırk iki saatini almıştı. Her zaman soyut resimlerle iç dünyanı anlatmak olsa da hobin, ilk defa hiperrealizmin hayalleri gerçek kılan görüntüsüne hayran kalmış, ondan medet ummuştun ve herkesten saklıyordun bu tabloyu. Senin mahremin olmuştu. Ancak şimdi sır gibi sakladığın çalışman, eve giren bir yabancı tarafından taciz edilmişti. Üstelik onca belaya bulaşmışken sen, elbette iyi niyetli olmadığı belliydi içerideki şahsın. Çekmeceyi açıp eline aldığın bıçakla yavaşça mutfaktan çıktın ve salon kapısının eşiğinden gözlerini sağ tarafa -çalışmalarının bulunduğu kısma- kilitleyerek içeri girdin. Diğer çalışmaların yerli yerinde, sırasıyla konulmuştu ancak sırrın yerde, yüzü tavana bakacak şekilde duruyordu açığa çıkmak ister gibi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
