ÜSTEĞMENİN KIZI

28. "D mi C mi?"

"Vay vay vay! Kuşum siz hep böyle yakın mıydınız?"

Emir'in alaycı sesi ile yutkunup ona bakarken Karan umursamayıp yine öpmüştü. "Dursana." Dedim, fısıldayarak.

"Kız zilli, hani biz evlencektik? Başkasına yar oluvermişin." Ona göz devirdiğimde, bu sefer de elleri ile gözlerini kapatmış olan Batu lafını esirgemedi. "Olan olmuş, üstünüzü giyinin de biz de gelelim."

Yanaklarım cidden yanıyordu! Ellerimi nereye koyacağımı bilmez gibi hareket ettirirken Karan bana gülüp yanındaki yastığı Batu'ya fırlattı. Gözleri kapalı olduğu için tam anlının çatısına darbeyi alıp bir adım geriye sendelemişti. "Öküz." Tıslayarak ona hakaret edip sonra da hiçbir şey olmamış gibi yanımızdaki tekli koltuğa kendini attı.

Derin bir nefes alırken bizle göz teması kurmadan diğerlerinin koltuklarda kendilerine yer bulmalarını izledim. Karan bana yandan bir bakış atıp omzumdaki kolu ile iyice göğsüne yapıştırırken sol elim de destek almak için sağ göğsündeydi.

"Ne zamandır sevgilisiniz bakayım?"

"Neden sordun?"

"Aldatılmadığıma emin olmak için." Dedi Baran, Batu'ya cevap amaçlı. Sonrasında yine bakışlarını ikimiz arasında dolaştırmaya devam etti. "Cevap?"

Karan, bileğindeki siyah pahalı saate bakıp yeniden Baran'a döndü. "On yedi dakikadır."

Güldüğümde, sanki uzun zamandır gergindi de şimdi rahatlamış gibi kasılı omuzlarını gevşetti. Bir süre gülüşümü izlerken tebessüm edip yanağıma yeniden öpücüğünü bıraktı.

"Abi ayıp oluyor. Üç sap sizi izlemek için gelmedi." Batu'ya döndüm.

"Sahi, neden gelmiştiniz?" Gelmeyeceklerini söylediği için yürüyüşe çıkmıştım ve yine evimdeydiler.

"Aşk olsun, illa bir sebep için mi gelmemiz gerekiyor?"

Dudaklarım çok az büzülürken bakışlarım yeniden onlara döndü ve gülerek Karan'a baktıklarını fark ettim. Merakla soluma döndüğümde, transa geçmiş gibi bakıyordu. "Sen," Diye mırıldandıktan sonra gözlerini birkaç kez kırptı. En sonunda bakışlarındaki yoğunluk azalırken "Ben?" Dedim.

Elini çeneme atıp yanağımı ısırdı. Oha köpek!

Canımın yanması ile elimi kaldırıp eline vurdum. Hızla geri çekilip güldü. "Çok tatlısın lan." Göz devirerek önüme döndüğümde, yalnız olmadığımız da aklıma gelmişti.

Yutkunduğumda Baran ve Batu güldü. "Kırmızı Umay'a çok yakışıyor."

"Y- Umay." Başımı Emir'e çevirdim ama o kendine konuşur gibi mırıldandı. "Lan niye durduruyorum kendimi?" Bana baktı. "Yenge?"

Kaşlarım merakla havalandığında bana sırıttı. "İyi oldu he. Artık kendimi durdurmak zorunda kalmayacağım."

Hepsine hitaben "Bir şey soracağım." Dedim. Anında başlarını salladıklarında derin bir nefes aldım. "Siz ne zamandır biliyordunuz bunu? Bir tek ben mi anlamamıştım yani."

Üçü de kahkaha attı. "Zilli," Dedi, Baran bana sırıtırken.

"Valla yenge," Dedi, Batu ve Emir.

"Sen de biraz safsın he."

Homurdanarak geriye yaslandığımda, Karan da gülerek bana sıkı sıkı sarılmıştı.

"Kızın zekası arşa çıkar ama ilişkileri de kendini gösteriyor. Nasıl anlamadın, bilmiyorum ama ben bile anladım."

Baran'ın konuşması üzerine lafı Emir aldı. "Anlaman için k*çımızı yırttık. Yahu çocuk aşık aşık bakıyor, hiç mi şüphelenmedin?"