ÜSTEĞMENİN KIZI

11. "Karşılık"

Keyifli okumalar...

Gözlerimi ovalayıp başımı geriye atarken Baran'ın söylediklerini dinlemeye çalışıyordum ama çok hızlı konuşuyordu. "Biraz yavaş kur, cümleni. Başım ağrıyor."

Bir kaç saniyelik sessizlikten sonra ellerinin sıcaklığını hissettim. Tepki vermeyişime güvenip parmak uçlarımı alnımdan şakaklarıma götürüp getirerek masaj yapmaya başlamıştı. "Annemin sürekli başı ağrır. Masöz de hep bunu yapar." Bir saniye durup devam etti. "İşe yarıyor mu?"

Memnun bir ses çıkarıp sırada biraz daha geriye yaslandığımda kıkırdadı. "Bugün de çalışacak mıyız?"

Gözlerim açılırken bir süre düşündüm. Tabi baş ağrım da tamamen olmasa da azalmıştı. Yavaşça doğruluğumda ellerini de çekmişti. "Evet, ne kadar ilerledin görelim bakalım."

Sırıtarak başını salladı. Bugün perşembeydi ve neredeyse üç haftadır onunla beraber çalışıyorduk. Açıkçası beklediğimden çok ilerleme kaydetmişti. Bilemiyorum belki de ben daha düşük bir ilerleme bekliyordum.

Öğretmenler zilin çalışı ile içeriye giren müdür yardımcısı ile herkes ona dönmüştü. "Gençler, beden eğitimi hocanız gelemedi. Zaten spor salonu tadilatta olduğu için bahçeye çıkacağınız için isterseniz dışarı çıkabilir, ya da sessiz olmak kaydıyla sınıfta kalıp ders çalışabilirsiniz."

Uzun açıklamadan sonra da kısa bir bakış atarak hepimizi süzmüş, sonrasında da dışarı çıkmıştı. Baran anında bana döndü. "Futbol oynayacağız, gelmek ister misin?"

Aslında istemiyordum. Sınıfts kalıp ders çalışacaktım ama tatlı bir bakışla sorması bu isteğimi karartmıştı. Başımı sallayıp peşi sıra ayağı kalktık. Bahçeye gelip de futbol için ayarlanan kısıma ilerledik. Sınıftaki erkeklerle konuşan Baran, arada bir bana bakıyor, bir şey yapmamam üzerine de tekrar konuşmaya dönüyordu.

Bir süre sonra ben banklardan birine oturmuşken herkes de takım oluşturma çabası içindeydi. Bir tarafta Baran ve adını bilmediğim bir kaç kişi daha varken diğer tarafta da Karan ve grubundan Batu ve Emir'in yanında bir kaç kişi vardı.

Çekişmeli olacağı kesin olan maç başlarken forvet oyuncu ile karşı takımdan Karan bir kaç saniye bakıştılar. Forvet olan topu Karan'dan kurtardığı gibi kaleye koşacakken karşısına Emir çıkmıştı. Onunla bakışırken topu Baran'a attığında, bu sefer o ilerlemişti. Ne yazık ki onun da önü Batu tarafından kapatılmıştı.

Sıkıntılı bir nefes verirken Baran, Batu'dan ustalıkla kurtarmış ama Batu'nun ona çelme takışı ile yere düşmüştü.

Baran'ın takımı faul yaptığını söylese de kimsenin umrunda olmadı ve Baran, tam tahmin ettiğim gibi düştükten bir kaç saniye sonra ayağı kalktı. Normalde, yerde durur ikinci hamleyi beklerdi. Şükürler olsun ki bu huyunu düzeltmiştik.

Batu onun bu kadar çabuk ayağı kalkacağını düşünmemiş olacak ki şaşırmıştı ama yine de sinirli tavrından bir şey eksiltmeden konuştu. Sesinden öfke aktığını belirtmeme gerek var mı?

"Bırak topu."

"Sıkıysa dene."

Baran'ın bu kadar cesur olmasını kimse beklemiyordu ama ben gözlerindeki korkuyu görebiliyordum. Kavga yerine bir dayağa sürüklenmekten korkuyordu ama o sırada müdahale ederdim, en kötü.

Batu, kısa bir an şaşkınlıkla ona bakıp hemen ardından az önceki halini gölgede bırakacak şekilde sinirle baktı. Yumruğu havaya kalkıp da Baran'ın çenesine indiğinde, göz devirdim. Galeyena gelmişti. Yerimde oturup kollarımı göğsümde kavuştururken sırtımı da banka yaslamıştım.

Ufak, küçücük bir işaret bekliyordum. En azından Baran'ın dayak yiyeceği kesinleşene kadar yerimde kalacaktım.

Baran, gelen darbe ile sendelerken beklemeden o da bir yumruk sallamıştı ve bunu beklemeyen Batu'nun başı sağa savrulmuştu.

Elleri yumruk formunu alırken sinirini kontrol altına alamıyor gibi Baran'a atladı ama o buna izin vermedi. Kendisinin ensesini kavrayan eli tutup ters çevirirken bir yandan da karnına yumruğu geçirmişti. Batu bir adım geriye sendelerken zorlanıyor gibi gözüküyordu. Bu esnada Baran'a yaklaşan Karan'ı gördüğüm gibi hızla ayağı kalkıp, yükselen yumruğu Baran'a çarpmadan onu durdurdum.

Başını arkaya çevirip de beni gördüğünde, şaşırmış gibi gözüküyordu. "Sen," Diye mırıldandığında, umursamadan tuttuğum kolu ile onu geri çektim. "Karışma. Bu onların kavgası."

Gözleri hemen bir kaç adım uzağımızda kavga eden ikiliye döndü. Hemen ardından söyledikleri ile ufak bir sırıtma gösterdim. "Sen bu hareketleri gösterdin, değil mi?"

Sırıtışım bir cevap niteliğindeyken başını hızla Batu'ya çevirdi. Yerde, karnının üstünde oturan Baran'dan sıkı yumruklar yiyordu.

"Siktir!"

Hızla onlara doğru koşacakken omzundan tuttuğum gibi kendime çevirdim. "Bir kez daha uyarmayacağım."

Bana öfkeyle bakıp elimi savurduğunda bir kaç saniye gözlerimi dikip yorgunca omuzlarımı bıraktım. "Yorgunum be. Bırak da izleyelim işte."

Hızla arkasını dönüp ilerlemeye devam edecekti ki, bu iş böyle olmayacak diye düşünüp bir kez daha omuzundan tutup kendime çevirdim ve bu sefer bekletmeden yumruğumu suratına geçirdim. Bir kaç adım geriye sendelese de düşmekten kurtulmuştu. Yanağını tutarak şokla bana bakarken dişlerini sıktı. Yanıma gelip bana saldıracağı sırada izin vermeden dizine sertçe bir tekme attım. Dizi eklem yerinden kırılıp da önümde diz çökerken başı hafifçe öne eğilmişti ve yüzünde acı çeken bir ifade vardı. Önünde hafifçe eğilip mırıldandıktan sonra Baran'a ilerledim.

"Tekrar etmeyeceğimi söylemiştim."

Baran ve Batu'nun yanına geldiğimde, herkes onları ayırmak için bir şeyler yapmayı planlıyordu ama icraata döken yoktu.

Sıkıntılı bir solukla Baran'a yaklaştım. Omzundan tutup onu geriye çekmem ile başını hafifçe kaldırıp bana baktı. Ben Karan ile uğraşırken o ile Batu bir kaç yer değiştirmişti. Yüzünde akan kanlar vardı ve gözünün biraz altı hatta neredeyse elmacık kemiği kızarmıştı. Muhtemelen moraracaktı.

"Yeter." Fısıldayışım ile yüzü buruştu ve Batu'ya döndü. Onun hali Baran'dan çok az kötüydü. Elmacık kemiklerinde, aynı zamanda da çenesinde ve yanağının altında kızarıklar vardı. Dudaklarının kenarından kanlar akarken kaşı için de diyebileceğim bir şey yoktu.

Tekrar bana dönüp başını salladıktan sonra ayağı kalktı. Üstünü silkeledikten sonra etrafımıza kısa bir bakış attı. Gözleri hafifçe büyürken anında başını eğmiş hemen ardından da elimden sıkı sıkı tutarak okul binasına çekiştirmişti. Hızlı adımlarına ayak uydururken ne demem gerekli bilmiyordum. Hem yanlış hatırlamıyorsam onun yanakları mı kızarmıştı, yoksa bana mı öyle gelmişti?

******

En sevdiğim yazarlardan biri bölüm attı yeeeey dmdmmd

Onu şerefine ben de attım nödkdkdld

Görüşürük🖐️