21.Bölüm: "TEKLİF"

2.8K 148 43
                                    

Okurken oy vermek ve yorum yapmak lütfen unutumasınn. Emeğime karşılık yalnızca bunu bekliyorum sizden.
Şimdiden teşekkürler hepinize, iyi okumalar!

     Ed Sheeran- Photograph

                             -

Lise yıllarında sınıftaki herkesten farklıydım. Daha uzundum, daha dikkat çekiyordum. Kız arkadaşlarım sık sık güzelliğimden bahseder ve beni utandırırdı.

Daha sonra ettikleri iltifatlar içime öylesine işlemişti ki anneme bir gün gidip "Ben manken olacağım!" demiştim. Herhangi bir kâr amacım yoktu. Yalnızca bunu yapmak istiyordum.

Tabii akademisyen bir anneye söylenecek bir laf mıydı bilmiyordum. Bir doktor, öğretmen ya da pilot olabilirdim. Ama annemin aklına mankenliğin gelmediği kesindi. En azından o zamana kadar öyleydi.

Ama hayallerimin peşinden gitmeme engel olacak birisi değildi, anlayışlıydı. Bunun eğitimini almamı fakat derslerimi de bırakmamam gerektiğini söylemişti yalnızca.

O hayatta olmasa da dediğini yapmıştım. Bir mimar olmuştum. İşi şu an yapmasam da diplomam vardı ve annemin istediği de tam olarak buydu.

İlk başta öylesine bir hevesle başladığım bu yolda gelebileceğim noktayı kestiremiyordum. Engebelerle doluydu yolum.

Şimdi Persia benimle konuşurken zihnimden geçenler tam olarak bunlardı.

"Sözleşmemizin defileden sonra biteceğini hatırlıyorsundur," dedi Persia sanki söyleyeceğim şeyleri biliyormuş gibi. Başımı sallayarak onu onayladım.

"Ben de aslında tam olarak bunu konuşacaktım seninle," dedim. Başını salladı ama sözünü bitirmek ister gibi bir hali vardı.

"Dün senin hakkında çok sevindirici bir haber aldım, çok önemli bir fırsat." dedi Persia konuşacağım şeyi sormayarak.

"Ne fırsatı?" diye sordum merakla. Heyecanlı gözüküyordu.

"Bak Arya, ne kadar yetenekli olduğunu biliyorsundur. Zaten bunca zaman seni diğerlerinden farklı bir yerde tuttuğumun da farkındasındır. Oldukça güzelsin, yeteneklisin, iyi eğitimlisin ve yıllardır bu işin içindesin. Eğer sendeki bu ışığın farkında olmasam bu kadar boşladığın zamanlarda bile tolerans göstermezdim. Geçerli mazeretlerin olduğunu da biliyorum, bir annesin; kayıpların oldu. Hepsinin farkında olduğumdan diğerlerine göstermeyeceğim kadar fazla toleranslı oldum."

Söyledikleri zaten yeterince farkında olduğum gerçeklerdi. Bana bunu neden şimdi anlatıyordu anlamamıştım. Bir nefes aldı ve kaldığı yerden devam etti. Sessizce onu dinliyordum yalnızca.

"Dün bana senin için çok büyük bir teklifle geldiler. Dünyanın en iyi markalarından biri olduğunu sen de biliyorsun. Bu senin kariyer hayatının dönüm noktası olabilir eğer sen de kabul edersen. Ama bu kararı verirken anlık duygu geçişlerinin değil bunca yıl verdiğin emeği göz önünde bulundur lütfen. Kalbinle değil aklınla hareket et. Senden bunu, bunca sene sizi eğiten biri olarak değil; bir ablan olarak da istiyorum. Çok daha iyi yerlerde olmayı hak ediyorsun."

Söylediği sözlerin her biri dudaklarından çıktığı an zihnimi bulandırıyordu. Ben buraya onunla bu işi kısa bir süre bırakacağımı söylemek için gelmiştim. Defileden sonra ara verecektim, Paul'un gerçeklerinin ardından belki de ülke değiştirmeye karar vermiştim. Ama bu...

Senden KalanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin