اتاق نیمه تاریک توی سکوت لحظه های غوطه وریش رو سیر می کرد و تمام حضار شاید فراموش کرده بودن که چطور نفس بکشن
کسی جرئت پلک زدن هم نداشت نکنه که به مزاج مین خوش نیاد مردی که نیمه برهنه با دستای قل و زنجیر شده از سقف آویزون بود
آخرین موقعیتی بود که هر کدوم از اون ها دلشون می خواست توش گیر بیوفتن
مین همچنان در سکوت با صورتی که حالا تاریکی اتاق نیمی ازش رو بلعیده بود به مرد آویزون نگاه می کرد
بدون گرفتن نگاهش از مرد دست راستش که با آرنجش روی دسته مبل شاهانش تکیه داده بود به سمت سهون گرفت
سهون بی هیچ حرفی سیگار برگی رو به دستای همیشه سرد مین سپرد و اجازه داد مین خودش اون تیکه برگ گرون قیمت رو روشن کنه چون اصلا دوست نداشت به جرم روشن کردن سیگار رئیسش با دستاش تنبیه بشه و انگشتای نازنینشو از دست بده
هنوز صحنه دلخراش انگشت های قطع شده جرالد توی سرش بود
نه که از این صحنه ها بترسه هرگز اون فقط دوست نداشت خودشو جای اون بدبختا تصور کنه
مین سیگارش رو به لب هاش چسبوند و با مغروریتی که فقط و فقط خاص خودش بود دود سمی رو از دهان و بینیش خارج کرد
دست حامل سیگار رو به دسته مبل مخمل زرشکی طلایی تکیه داد و با انداختن پای دیگش روی پاش سعی کرد همونطور که باید خونسردیشو به رخ تمام افراد رنگ پریده جمع بکشه
-سهون!
پسر قد بلند سریعا به سمتش خم شد و بعد از شنیدن نجوای آروم رئیسش دستوری صادر کرد و به جای قبلیش برگشت
جایی درست بین پرده های بلند طلادوزی شده مشکی طلایی و مبل شاهانه رئیسش که با نشستن روش می تونستی یه منظره بی نظیر از شکنجه گاه روبروت داشته باشی
با میز کوچیکی که جلوشون قرار گرفت
و مهره های شطرنجی که روش چیده شده بود رنگ کم کم از صورت سهون هم خداحافظی کرد
سهون درست حدس زده بود امروز اصلا قرار نبود روز آسونی باشه و به این زودیا تموم نمی شد
مین به آرومی مثل مار سمی که می دونه شکارش رو فلج کرده به سمت مرد قل و زنجیر شده قدم برداشت
با هر صدای قدم که نزدیک تر می شد حضار بیشتر خودشونو جمع می کردن و بعضی حتی خودشونو به دیوار چسبونده بودن
- همگی اینجا جمع شدیم آقایون چون شما درخواست یک جلسه اضطراری رو داده بودید ، و حالا لطفا بگید چرا می خواستید منو ببینید!
مار سمی فقط منتظر یک نفس در ریتم غلط بود فقط و فقط یک بازدم جدا از ریتم تیک تاک ساعت پاندولی گوشه سالن
YOU ARE READING
Crime
Fanfictionگاهی خالق و مخلوق داستانی متفاوت خواهند داشت جنایت می تواند یک قداست باشد حقیقت یک مفهوم تحریف شده بیش نبود به مانند مذاهب و خالق مخلوقش را ستایش کرد
