KIRIK DÜŞLER

78. Bölüm ~ Güller

"Seni öptü mü?"

Emir Aylin'in dizlerinden kalkıp yatağın üzerinde tam karşısında bağdaş kurdu. Aylin'in gözlerinin içine baktı. Aylin Emir'in her halinden acı çektiğini, anlatabilmek için kıvrandığını görebiliyordu. Ancak suçsuz birine göre fazlasına endişe yüklüydü.

"Aylin, hayatımda böyle bir açıklama yapmak zorunda kalacağımı düşünmezdim. Ama sana yemin ederim seni tek bir saniye bile aldatmadım."
"Emir olayı anlatır mısın?"

Aylin oldukça duygusuz bir şekilde bu soruyu sormuştu. Ve bu tutumu Emir'i biraz daha germişti. Ancak her zaman olduğu gibi yine doğru olanı yapmak için ağzını açtı yutkunarak, ağır ağır anlattı.

"Melisa ile ofiste yalnızdık. Kendisine kahve yaparken elektrik kesildi. Ve Melisa korkuyorum diyerek çok panikledi. Tıpkı senin fobin gibiydi. Neredeyse ağlayacaktı. Ben de korkmaması için yanına geldim. Sonra sanki başına bir şey gelecekmiş gibi boynuma sarıldı. Rahatsız olduğumu belirtince bana sarılmayı bırakıp tek kolumu sarmaladı. Ben de biran önce elektirik panosuna bakıp durumu düzeltmeye çalıştım. Şarteller atmıştı ve hepsini kaldırıp durumu düzelttim derken Melisa biranda dudaklarıma yapıştı her nasıl yaptıysa sarıldığı kolumu tutup kendi göğsüne bastırdı. Yaşadığım şokla anında onu ittim ancak o esnada babam kapıdaydı. Babam yüz çevirip gidince ben de peşinden gittim. Durumu anlatmaya çalıştım ama bana inanmadı. Üstelik ilk defa bana tokat attı. Aylin ben hayatımda hiç bu kadar aşağılanmadım. Ofise geri dönerken aklımdaki tek şey o kadını öldürmekti. O kadar öfkeliydim. Ancak döndüğümde gitmişti. O öfkeyle aradım açmadı. Bende mesaj attım. Ancak öyle bir cevap verdi ki sanki tacizde bulunan benmişim gibi.."

Emir yeniden gözlerini kaçırarak başını eğdi. Aylin uzanıp Emir'i çenesinden tutup kaldırdı.
"Haklıysan neden bu kadar üzgünsün?"

"Bana inanmamandan, seni, sizi kaybetmekten korkuyorum."
"Ben seni Ayşegül ile öpüşürken de gördüm. Bir açıklaman olmadığı halde masum olduğuna inandım. Şimdi neden inanmayayım?"

"Çünkü o zamanlar babam yanımdaydı, beni destekliyordu. Bir şeyleri çözeceğime, seni yeniden kazanacağıma inanıyordum. İlk kez babam beni karşısına aldı, doğru sözlerimin seni kandırmak için olduğunu sanıyor. Kendimi boşlukta hissediyorum."

"Babanın böyle düşünmesi normal, çünkü senin o kadın hakkındaki düşüncelerini bilmiyor. Ama ben bilmekten çok o düşüncelerini gördüm Emir. Sen beni aldatacak olsan bile bu o kadınla olmazdı. Seni oyuna getirmiş bunu anlamak zor değil. Bizi ayırmak istiyor. Ama senin ona varmayacağını bile bile bunu neden yapıyor onu anlayamıyorum."

Geldiğinden beri ilk kez belli belirsiz gülümsedi Emir.
"Bana inanıyorsun değil mi?"

Aylin Emir'in gözlerindeki minicik umut pırıltısına kocaman bir gülümseme ile karşılık verdi.
"Tabii ki inanıyorum, sen değil de baban gördüklerini inandığı şekilde bana anlatsaydı ben yine sana inanırdım."

Emir yaklaşıp Aylin'e minnetle sarıldı. Sıkı sıkı sarmaladı onu. Aylin de Emir'in tüm acısını içinden söküp almak ister gibi ona sarıldı.
"Aylinim çok seviyorum seni çok."
"Ben de seni çok seviyorum Emir."

Emir geri çekilince rahatlamanın verdiği o hissiyatla derin bir nefes aldı. Bu kez Aylin ciddi bir duruşla baktı.
"Emir, bu olay az evvel oldu. Sen, baban ve o kadın biliyor. Ama bugün kapıma yine güller geldi. Üstelik bu kez not var içinde. Kocan seni aldatıyor yazıyor."
"Ne?"

"Şu durumda bu gülleri yollayan Melisa oluyor?"
"Bir dakika bir dakika! Gerçekten böyle bir notla mı geldi?"
"Evet içeride masanın üzerinde."
"El yazısı mı?"
"Hayır bilgisayar çıkışlı."
"Aylin bu kadın gerçek bir şeytan. Ofisten çıkarken kahve makinesinin prizinde ve duvarlarında su vardı. Sanırım kendisi bilerek şartelleri attırmış."