KIRIK DÜŞLER

33. Bölüm ~ Açılış

Aylin kendi dairesine çağırdığı kuaföre makyajını yaptırıyordu. Oldukça gergin ve stresliydi. Aklı alt kattaki koşuşturmadaydı. Bir çok eksik vardı. Halledip halledemeyeceklerinden emin olamıyordu. Sürekli derin nefes alarak kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Tıklanan kapıya "girin" diye seslendi. Kapıdan kafasını uzatan Anıl

"Duydum ki burada bir stres topu varmış."
"Anıılll! Nerede kaldın, yetişemeyeceksin diye çok korktum."

Başında bekleyen kuaförlerden izin isteyerek ayna karşısından kalktı. Anıl'a sıkıca sarıldı.
"Beni nasıl yalnız bırakırsın sen?"
"Napim kızım o eğitime katılmak zorundaydım. O belge olmadan kendi yerimi açamazdım"
"Gel oturalım biraz, çok vakit yok zaten."
"Ece aşağıda terör estiriyor. Seni sordum da dövecekti beni az kalsın."

"İkramlıkların dağıtılacağı şirket arabası kaza mı ne yapmış. En son onu hallediyordu. Benim sakin tavrıma katlanamayıp hazırlanmam için yolladı."
"Bak sen şu Ece'ye. Ama ikramlıklar geldi onları tezgahlıyordu."
"Aaa sahi mi helal valla ben halledemez sanmıştım. Sen gittiğinden beri yani şu son iki gündür Ece sürekli gelip gitti. Hazırlıklar için o kadar uğraştı ki perişan etti kendisini."
"Allah Allah, Ece!"

"Sanırım abisine tavırlı, ona olan kızgınlığını, bana yardım ederek hafifletmeye çalışıyor. Çünkü benim yanımdayken Emir bir kaç kez aradı onu. Ters ters cevaplar verdi, sürekli laf soktu."
"Olabilir, Füsun Teyze?"
"O hiç gelmedi, aramadı da. Arada Ece ile kurabiye falan yolladı. Ben de arayamadım, mesaj çekerek teşekkür ettim."

"Bu akşam gelecek ama değil mi?"
"Gelecekmiş Ece öyle söyledi, Füsun teyze tüm zengin çevresini çağırmış."
"Oooo desene ilk müşteri kitlen olgun kadınlar."

"Öyle deme Ece mükemmel bir sistem kurdu. Benim çizimlerimin hepsini numaralandırdı. Kadın, erkek, çocuk tüm çizimlerim. Slaty gece boyunca dönecek ve diktirmek istediklerinin numarasını kaydecekler. İlk yüz kişiye yüzde elli indirim tanıyacakmışız. Çok iyi değil mi?"

"Ece'nin böyle bir ticari zekası olduğunu bilmiyordum. Demekki alışveriş tutkunu olmanın faydalı yanları da oluyormuş."

"Ben de o zeka olmadığı kesin. Ben çizimlere ekleme yaptım. Bir de kendi elbisemi diktim. Ayrıca sana da takım diktim."

"Ciddi misin? Üç günde nasıl hallettin bunları?"
Aylin cevap olarak omuzlarını silkti.
"Hiç uyumadın değil mi?"

"Çok denedim Anıl ama uyuyamadım. Kafamın içi hiç susmuyor, sürekli düşünüyor sürekli yorumluyor. Bir şekilde orayı sustursam bu kez de kalbim sızlıyor. O kadar özledim ki, o lanet telefonu kaç kez fırlattım aramamak için."
"Gelecek biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum ve bütün bu gecenin ihtişamından çok onu görecek olmamın heyecanı var içimde."

"Aylin yelkenleri suya indirmek yok. Bize yapılanın sebebini öğreneceğiz."
"Merak etme, hala çok kırgınım ona."

"Biliyor musun, eğitimde o da vardı."
"Nasıldı?"
"Fazlasıyla moralsiz. Derslerde çizim yapıyordu."
"Motor..."
"Neyse bu yolu kendisi seçti, bizimle birlikte savaşmak yerine tek başına göğüslemek istedi. Biraz üzülmesi ona müstehak."
"Tabi ortada bir savaş varsa.."

Kapının hızla açılmasıyla ikisinin de kafası kapıya döndü. Ece bir hışımla içeriye girdi.
"Şaka değil mi bu gördüğüm? Aylin ben seni odana sohbet et diye mi yolladım. Allah aşkına sen bu akşamın tek gerçeğisin. İnsanlar binaya değil sana tav olacaklar. Şu haline bak, eşofmanlasın hala!"

Anıl ve Aylin dişlerini sıkarak birbirlerine baktılar ve sessizce içeriye doğru ilerlediler. Anıl banyoya doğru ilerlerken "nerede bana diktiğin takım?"
"Giysi dolabında solda."
Anıl gidince Aylin makyajına devam etti. Ece oradaki hakimiyeti de sağladıktan sonra
"Ben çıkıyorum Aylin, yarım saate dönerim. Lütfen hazır ol!"