KIRIK DÜŞLER

56. Bölüm ~ Düğün

Medyadaki müziğimiz ilk dans müziğidir yeri gelince (* müzik) açarsanız hislerimi daha iyi anlarsınız. İyi okumalar 😘

"Ece Emir ve Anıl'dan haberin var mı?"
"Berberde olmaları lazım."
"Üç gündür ikisini de doğru düzgün göremedim."
"Anıl'ı bilmem ama bugünden sonra abimden bıkacaksın."

Aylin kuaförün saçıyla ilgilenmesi dolayısıyla başını döndürmeden gözleriyle Ece'ye baktı ve gülümsedi.
"Bahar nerede?"
"Ondan hiç haberim yok işte"
"O da geldiğimden beri benden kaçıyor, keyfi yerinde diye bende üstelemiyorum. Ama kuaföre gelecekti."
"Allah aşkına Aylin sürekli birilerinin ne yaptığını soruyorsun. Ayna da izle kendini keyfine bak."
"Ne yapayım Ece çok heyecanlıyım. Konuşarak bastırmaya çalışıyorum."
"Bastırma, heyecanını da doyasıya yaşa."

Aylin aynada kendisine bakarak derin nefes aldı.
"Ece?"
"Yine kim takıldı aklına? Annem evde konuklarla ilgileniyor, babam düğün arabanızı süsletiyor. Esin teyze muhtemelen anneme yardımcı oluyor. Özkan amcadan haberim yok. Bir saate fotoğrafçınız gelecek..."
"Dur Ece ya, onları sormayacaktım. Emir'in balayı sürprizinden haberin var mı?"
"Oyyy Aylin, bu soruyu yüzüncü kez falan soruyorsun. Yine cevaplayayım. Bil-mi-yo-rum!"
"Sen dikkatli kızsın belki ayrıntılardan yakalamışsındır diye."
"Aylincim üç gündür seninle yatıp kalkıyorum. Abimi sen ne kadar gördüysen ben de o kadar gördüm."
"Çok merak ediyorum. Zeynep'i de kaç kez aradıysam söylemedi."

"Canım sen onu bırak da, dünki hediyeleşmeyi anlatsana."
"Çocuklara yaptığım mı?"
"Evet."
Aylin gözleri ışıldayarak aynaya baktı.
"Tarifsiz güzel bir histi. Yaşlarına göre ayrı ayrı paketledik elbiseleri. Her birinin odasına girdim. Ahh o odalar, içinde geçirdiğim anılar. Ve o çocukların o anki hislerini öyle iyi anlıyordum ki. Mutlulukla karışmış mahcubiyet duygusu. Tertemiz elbiseleri özenle yataklara sermelerini bir görseydin. Küçük kızlara aldığım bebekler, süslü tokalar.. Emeklerim, kazancım ilk kez anlamlandı. Bana bir sarılmaları vardı. Offf çok çok zor anlatmak..."

Aylin düğümlenen boğazı, dolan gözleriyle Ece'ye döndü.
"Yurttan çıkmak üzereyken 3-4 yaşlarında bir kız koşarak bacaklarıma sarıldı. Yere çömelip onun gözlerine baktım. Bana ne dedi biliyor musun? 'sen benim rüyamdaki annemsin, rüyalarımdakinden daha güzelsin.' Ben ne diyeceğimi şaşırdım o şaşkınlıkla ona bakarken o yanağımdan öptü ve kulağıma eğilip fısıldadı 'yağmurlu gecelerde hep gel, çünkü çok korkuyorum." Karşısındayken kendimi gülümsemeye zorladım ama arabaya bindiğim anda daha fazla tutamadım ve hüngür hüngür ağladım. Oradaki yaşam her şeyiyle dört dörtlük olsa da tamamen eksik. Annesiz, babasız, kardeşsiz... Bomboş.. yapayalnızlar. Yağmurlu gecelerde korkmanın ne demek olduğunu çok iyi biliyorum. O kız çocuğu sanki bendim..."

Aylin gözünden süzülen damlayı elinin tersiyle sildi. Ece de aynı dolu gözlerle ona baktı.
"Ben anlatmanı isterken bir mutluluğu paylaşacağımızı sandım. Yemin ederim pişman ettin beni."
Ece gözlerini hızla silerken derin bir nefes alıp gülmeye zorladı kendisini.
"Off tamam bu kadar duygusallık yeter. Heyecanına razıyım."
Aylin Boğuk bir gülümseme ile
"O zaman şu abini bir ara bakalım ne yapıyormuş. Ne zamana gelirmiş."
"Tamam."

Emir ve Anıl berberin iki koltuğunda oturmuş traş oluyordu.
"Oğlum resmen evleniyorsun ha!"
"Aynen."
"Senin benden önce evleneceğin kesindi. Ama bu Gül olur sanıyordum hep."
"Aman aman anma adını. Güzelim günü kirletme."
"Tüm hazırlıklar tamam mı?"
"Evet, Aylin'in tepkisini öyle çok merak ediyorum ki."
"Ne yalan söyleyeyim ben de. Çok iyi düşündün."

"Sen ne zaman evleniyorsun Anıl?"
"Sanırım 30'lu rakamları görürüm."
"Ha siktir lan! Farkında değil miyim sanıyorsun. Biz İzmir'deyken ne bok oldu anlatmıyorsun ama halinizden bi nane olduğu belli."
"Ne hali kimin hali, hal mal yok. Aynı hayat işte."
"Haa iyi o zaman. Çünkü ben sabah Bahar ile konuştum. Düğüne gelmeyecek."