Evet kurgumuza artık devam ediyoruz sizleri çok özlediğime emin olabilirsiniz güzel okuyucularım .
Bayram şekeri gibi olsun bu bölüm sizlere iyi okumalar.❤❤❤❤Bütün bedenim felç olmuştu sanki.Yürümeyi unutmus yerimden kıpırdayamıyorum .Kapı kulpuna gözümü dikmiş sanki savaşı bekliyorum.İçimdeki korku ve heycan bütün hücrelerimi hapsetmiş bana meydan okuyordu. Ayakta durmak için çaba sarf ederken bugünün mahvolmaması için müebbet hapsindeki mahkum gibi umut kırıntısı ararken
Bir anda
-"Dur...."diye bağırdım kapıdan içeri girecek olan Murat'a-"Sorun ne ?"diye sordu.
-"Bekle daha hazır değilim bana bir kaç dakika ver."diye seslenince Emir'in pis pis sırıtışıyla karşılaştım.
İğrenerek suratına bakarken Murat her şeyden habersiz.-"Peki seni bekliyorum ."deyip bana zaman verdi.
Emir'in kolundan tutup hızla odanın diğer bölümüne doğru çekiştirdim . Kolunu sıkarak karşısına dikildim
-"Bana bak eğer buradan çıkarsan seni gebertirim. Bir günümde kusursuz geçsin be ."Sitemim karşısında sarhoş gülümsemesiyle gözlerime bakıp
-"Merak etme senin mutluluğunu bozacak adam ben değilim o kişi tam da kapıda ki. "
Demesiyle kolunu daha da çok sıkıp-"Biz gittikten bir kaç dakika sonra çık odadan arabana bin ve defol!"
Susup beni pis pis incelemesiyle öfkelenip bütün gücümü kolunu sıkmakta kullandım.
Acıyla gözlerini kıstı.
-"Tamam ."Derin bir nefes verip ondan uzaklaşıp odalar arasındaki bölmeyi kapattım.
Makyaj masasının üzerinde duran gardenyadan oluşan buketimi alıp kendimi aynada inceledim .Neden içimde gizleyemediğim bir mutluluk vardı?Abisinin katili olduğumu öğrenmemesine karşı mutluluk hissederken bana olan saçma sapan duygular yaşamasına da öfkeleniyordum.
Gözlerimi kapatıp
-"Güçlü olacaksın Aslı güçlü olacaksın."
Deyip aynada kendime bakarak yüzüme bir gülümseme kondurdum.Sanırım bu büyünün bozulmaması için bütün her şeyi unutup mutlu olabilirdim .
İstanbul'a döndüğümüzde bu mesele ile ilgilecektim.Şimdi olmazdı şimdi olmamalıydı .
Kapıya doğru yavaş yavaş ilerleyip yüzümden gülümsememi eksik etmeden kapıyı açtım .Duvara yaslanmış kol düğmesiyle oynayan Murat'ın kapıyı açtığımı fark etmesiyle ilk önce afallayıp daha sonra kendine gelip bakışlarıyla usul usul süzdü.
Derin bir nefes alıp yutkundu
-"Ovvvvv..."Verdiği tepkiye şımararak gülümserken gözlerini gözlerime dokundurdu.
-"Bu dünyadan olamazsın sen yıldızlardan daha güzelsin."
Utanarak yanaklarımın bir anda kızardığını hissettim .Yaklaşıp sıkıca sarıldım.Çenemi omzuna yasladım.
-"Sen de çok yakışıklı olmuşsun damat bey."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gardenya Günahsız Melek
General FictionÇocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...