Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nasıl böyle umursamazca davranabiliyordu?Hiç mi canı yanmıyordu?Hiç mi pişman olmuyordu yaptıklarından?Hepimiz Murat'ın şu mide bulandırıcı haline iğrenerek bakıyorken o ise elinde kahvesiyle televizyon karşısında keyif yapıyordu. Önümdeki yemeği dakikalardır çatal ile oynayıp duruyordum .Zaten bu ağrıyla yemek yemek gibi bir uğraşım olmuyordu. Sandalyemi geriye çekip ayağa kalktım. Ayağa kalkmamla hissettiğim sızı yüzümü buruşturmama sebep oldu.
Yüzümdeki ifadeye dikkat ederek -"Herkese afiyet olsun."dedim.
-"Sağ ol kızım. "Deyip dedem de benim gibi yemeğini çatalıyla oynamaya devam etti. Acımı belli etmemeye çalışarak kapıya doğru yürümeye başladım. Gamze'nin. -"Oha ayağına ne oldu?"diye bağırmasıyla olduğum yerde kaldım.
"Aslı ne oldu ayağına ,kan var."Deyince bütün gözler üstüme çevrildi.
Dedemin. -"Aslı sana diyoruz kızım cevap versene ."diye seslenmesiyle yüzümü onlara döndüm.
-"Yok bir şey cam battı o kadar ."
Gamze hızla yerinden kalkıp. -"Sende peçeteyle mi sardın. " diye azarlayarak yanıma geldi.
"Havva teyze ilk yardım çantasını getirsene ."diye seslenip koluma girerek beni yavaş adımlarla oturmam için koltuğa yürüttü. Murat yüzümüze şaşkınlık ve öfke karışımı bakıyordu. Bu adamın duyguları hiç mi net olmaz.
-"Niye söylemedin ayağına cam battığını? "Diye sert bir şekilde yüzüme bakarak sordu.
Koltuğa oturup . -"Umursayacağını pek sanmıyorum ." dedim.
Havva teyze elinde ilk yardım çantasıyla yanımıza gelirken dedem, Meryem ve Ahmet amca da yanımıza geldi. Ahmet amca Murat'a ters ters bakarak. -"Evet belli hiç el kaldırmamışsın."Dedi.
Murat yerinden hızla kalkıp Ahmet amcanın üstüne yürüdü. Tam ağzını açıp bir şey söyleyecek sanırken Ahmet amcaya gözlerini dikerek Havva teyzenin koşarak getirdiği ilaç çantasını alıp bana döndü. Ne yapmaya çalıştığına anlam bile veremiyordum. Koltuğun önüne,yere diz çöküp oturdu.
-"İstemez ben yaparım sana ihtiyacım yok."dememle gözlerime daha keskin baktı.Elini ayağıma götürüp sertçe kendine çekti.Ben elinden ayağımı çekmeye çalışsam da başaramıyordum.
"Bırak dedim."
-"İnat etme Aslı ."deyip peçeteli sargı mı açtı .Meryem hemen yüzünü buruşturup.
-"Ayy ben gidiyorum. "Dedi. Dedemle Ahmet amcada yerlerine oturup bana gözlerini dikerek daha da çok kızarmamı sağlıyordu.
Murat'ın tentürdiyotlu pamuğu yarama bastırdığında acıyla inledim. Dedemin -"Nasıl oldu kızım ayağın böyle?"sorusuna cevap verecek yalan bulamıyordum. Gerçekleri anlatmayı artık bedenim reddediyordu. Adeta yalan üstüne yaşıyordum dünyayı .
