Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese yepyeni bölümle merhaba sınav haftasında olduğum için bölüm atamamıştım herkestenözür dilerim üniversite sınavımiğrenç geçti. Sonucu inşallah güzeldir ama pek emin değilim. Bütün sınava giren arkadaşlarımız inşallah sınavlarınızın güzel geçmesini temenni ediyorum.Sınav dakikalarında ne kadar zorlandığınızı gayet iyi biliyorum en iyi ben anlarım.😔Şimdi daha fazla bu genel konu ile ilgili canınızı sıkmak istemiyorum.
Hepinize İyiokumalarinşallah bu bölümü çok beğeneceksiniz yorumlarınızı bekliyorum Ve tabii ki votelerinizi de😘🤩🥰
Gördüklerim karşısında ne yapacağımı bilmez halde elimde tuttuğum resimlere bakıyordum. Bir insan hangi çocuğun elinden annesinden son kalan hatıraları alırdı.
Bunu Murat asla haketmiyordu hattâ kimse haketmiyordu.Dilimi yutmuş şekilde güzel temiz yüzlü Sevda teyzenin oğluyla fotoğraflarına bakarken dolan gözlerimden yaşlar süzülüyordu.
Elbiseleri bile vardı. Sevda teyzeye ait ne varsa buradaydı ama Murat'ın bundan haberi bile yoktu.
Yutunarak Onur'a -"Onur gel buraya."diye seslendim ama o benim halimi fark etmeden kafasını bile çevirmeden.
-"Aslı bunların hepsini ben alamam yarısını sen taşırsın ona göre."Diye turşuları taşıma konusunda pazarlık yapıyordu.
