Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O bakışlar hiç olmadığı kadar öfkeliydi. Korkuyordum ama bu sefer bana bir şey yapacağından değil elimdeki defterin içindekileri öğrendiğimi duyunca üzüleceğinden , utanacağından korkuyordum.
-"Ben...ben ..sadece.." Yanıma hızla gelip elindeki tepsiyi kenara koydu.Defteri elimden çekiştirip gözlerimin içine öfkeyle baktı.
-"İçindekileri gördün mü?"
Ona yalan söyleyecektim çünkü eğer doğruyu söylersem kendini nasıl kötü hissedeceğini biliyordum.
-"Hayır görmedim."
Verdiğim cevapla rahatlayarak nefesini verdi. Defteri rafa sertçe yerleştirip kolumu sıktı. -"Sakın bir daha benim eşyalarımı oynama."
-"Senin olduğunu bilmiyordum ,hem senin özel eşyalarının burada ne işi var?"
Kolumu bırakıp tepsiyi gösterdi. -"Yemeğini ye?"
-"Sorumdan kaçma Murat.Senin burada eşyalarının ne işi var?"
Elini yumruk yapıp ağzının içinde sabır diledi. -"İlk zamanlar konakta olmadığım geceler burada kaldım."demesiyle içim rahatladı.
Demek o bir hafta konağa gelmediği günler buradaydı.
"Cevabını aldığına göre yemeğini ye." Bakışlarımı getirdiği tepsiye çevirdim.
Ahh karnı yarık ve pilav mı çok severim?
-"Aç değilim ben."
-"Saçmalama sabahtan beridir hiçbir şey yemedin.Kahvaltı bile yapmadın."
-"Merak etme hastalanıp başına kalmam kendime bakarım ben ."
Yatağa doğru hızlıca yürüyüp örtünün içine girdim. Sırtımı yatağın başlığına yaslayıp Murat'ın ne yaptığını seyrettim. Yavaş adımlarla yanıma gelip ayak ucuma oturdu.
-"Aslı bak seninle bir anlaşma yapalım."demesiyle ayaklarımı kendime çekip oturur vaziyet aldım.
-"Ne saçmalıyorsun sen ?Ne anlaşmasıymış bu?"
Yüzünü yüzüme çevirip gözlerimin içine baktı. -"İstediğin zaman okula gidebileceksin."demesiyle sevinçle ellerimi birbirine vurdum.
"Ama bir şartla ."
-"Hiç şaşırmadım. "deyip yüzümü düşürdüm.
-"Yanında korumalardan ikisi seninle gelecek."
Ne ikisi mi biri yetmiyor muydu ?
-"Yuh artık Levent yetmiyor mu nereden çıktı iki kişi?"
-"Öyle gerekiyor uzatma işte. " Bu benim pek hoşuma gitmesede .
