Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerim titriyor , boğazım gittikçe kuruyor hâlâ duyduklarımı kabullenememiş bütün olanların kâbus olduğunu düşünmek istiyordum .
Başımı cama yaslamış dua ederek gidiyordum o hiç istemediğim yolculuğu.
Hayat bana ne kadar çabalarsan çabala gene benim istediğim olacak demişti. Ben ne yaparsam yapayım gene olmuştu olan . Ellerimle büyük bir afeti durdurabilirim sanıyordum fakat hayat bana koca bir tokat atıp gücünü gösterdi
Karakolunun önünde arabanın durmasıyla kemerimi çözüp kapıyı hızla açtım.
Ayağımı yere vura vura koşturarak ilerliyordum . Karnımı tutarak karakola girip etrafta onu arayarak baktım. Tanıdık bir yüz görmek için gözlerimi etrafta gezdiriyordum ki Onur'un bana seslenmesini duydum.
-"Aslı... buradayız."
Onu fark edip hızlı adımlarla yanına gittim . Kollarımdan tutup soluk soluk nefes almamı seyretti "Sakin ol o iyi koşturma böyle."
-"Nerede nereye götürdüler onu ."
Arkada dikilen Levent -" Nezarethanede Fırat onu çıkartmak için elinden geleni yapıyor ."
Gözüm yaşlı boğazımda takılan yumruğu yutkunup dişlerimi sıkıp karşısına geçtim. -"Sana söylemiştim bize zarar verecek demiştim beni dinlemedin hiçbir şey yapmadın . Benim söylediklerimi kaale almadın . Ben bunlar olmasın diye uğraşırken sana kötü bir şeyler olacak dememe rağmen kulaklarını tıkadın duymamazlıktan geldin ."
Onur yanıma gelip kolumdan tuttu
-"Tamam bu kadar kasılma bebek için iyi değil ."deyip beni yavaş yavaş Levent 'den uzaklaştırdı
Haklı olduğumun farkından olduğu için susmuştu karşımda. Utanarak başını eğip dertli dertli etrafa bakarak duvara yaslandı.
Onun yanına gitmek o kadar çok istiyordum ki .Kendimi anlatmak sakinleştirmek sıkıca sarılmak. Yanımda oturan Onur ayağa hızla kalkmasından Fırat'ın geldiğini anlayıp bende belimi ağrı çekerek tutarak ayağa kalkıp yanına gittim
-"Ne olacak kurtulacak değil mi?"
Yutkunarak gözlerime bakıp -"Emir şikayetçi olmazsa evet fakat eğer şikayetçi olursa komşunun tanıklığı da hesaba katarsak uzun süre hapis cezası alır."
Elimi ağzıma götürüp iç çektim. Hıçkırarak ağlamaya başladım. -" Kurtar onu bir mucize bul bir şeyler yap ama kurtar . "
-"Murat'ı ben değil sen kurtarabilirsin ."
Şaşkınlıkla suratına bakıp yaşlı yanakalarımı elimin tersiyle sildim.
-"Çabaladım zaten ama olmadı ben aylardır bunlar olmasın diye sustum. Olmuyor işte yapamıyorum demek ki."
