Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Düşüncelerinizi belirtmeyi vote atmayı lütfen unutmayın. Şimdiden her şey için teşekkürler.
Karşımda duruyor işte cezam.Yaparsın Aslı yapmak zorundasın yoksa bu dünya sana dar olur.Öde bedelini tertemiz sayfa aç kendine . Adımımı atıp karşıya geçecekken korna sesiyle geri geldim.Az daha çarpılıyordum iyi mi! Keşke çarpılsamda bu sefer hiç uyanmasan o derin uykudan.
Derin nefes alıp tekrar karşıya geçecekken bu sefer .
-"Aslı...."diye ismimin seslenilmesiyle tanıdık gelen sesin yönüne baktım. Murat arabasını kenara çekmiş bana doğru öfkeyle yürüyordu. Off kurtuluş yok muydu bu adamdan?Sağıma soluma baktığımda hala arabalar gelip geçiyordu. Murat'a döndüğümde ise bana yaklaşmış aramızda bir iki adım vardı. Hayır bu sefer izin vermeyeceğim beni kendi gibi yapmasına.
Gözlerimi ondan çekip harekette olan arabaları umursamadan yola atladım. Yola atlamamla korna sesleri kulaklarımı çınlatmaya başlanmıştı ama benim tek derdim karşıya geçmekti . Üst üste basılan kornayla bu sefer kafamı çevirip baktım üzerime gelen arabaya.Karşısında korkak ceylan gibi kalakalmıştım. Bu sahne bana bir yerden tanıdık geliyordu. Ruhumun öldüğü günü tekrar yaşıyordum sanki.
"ASLI..." Korkuyla haykıran Murat'ın sesi kulağıma işlerken kolumdan tutulup çekilmem bir oldu. Göğsüne çekip kollarıyla sardı bedenimi. Ölmemiştim bu seferde ölmemiştim. Şansıma tüküreyim.
Kafamı kaldırıp Murat'ın korkudan rengi solup giden suratına baktım. Baya korkmuş olmalı sigortası gidecek diye.
Ee sonuçta ben ölürsem adam fak fakir olurdu. Gerçi mafya dayısı ona destek çıkar bir kız daha bulurdu.
Korna sesleri kulağımı tırmalamaya devam ederken Murat hızlı adımlarala kaldırıma yürüyüp göğsünden kafamı ayırdı. Vücudumu kontrol ederek süzüp iki elinin arasına kafamı alıp.
"İ...iyi misin bir şeyin va..var mı?"diye sordu titreyen sesiyle.
Kendimi geriye çekip saçlarımdan ellerini ittim. -"Senin ne işin var burada?"diye haykırmamla yüzü kasıldı.Elini beline koyup. -"Asıl senin burada ne işin var?..."diye yeri titreterek kükredi.
Pislik sanki anlamamış gibi bir de soruyordu.
-"Her şeyi anlatacağım ben polise. Suçumu itiraf etmek için geldim. "Deyip adımımı yola atacakken kolumdan tuttup geriye çekti.
-"Saçma sapan davranıp benim sinirlerimi bozma."
Yüzüne çatık kaşlarımla bakıp -"Senin sinirlerinin bozulmadığı an var mı sanki!"diye bağırmamla yüzü gerildi.
Bütün gücümü kullanarak kolumu sertçe kendime çektim. "Hem sen beni nasıl buldun sabahın köründe kalkıp evden ses çıkarmadan çıktım."
