Düşüncelerinizi belirtmeyi vote atmayı lütfen unutmayın. Şimdiden her şey için teşekkürler.
Multimedya ,gif Emir Atay.Hayatımda en çok korktuğun gözler karşımda duruyordu. Tıpkı kabuslarımda ki gibi korkunç ve nefes kesiciydi.Bana Selim'i hatırlatan tek adam oydu. Elini tuttuğumu fark edip yalpalayarak geri geri gittim.
Şaşkın şaşkın ayakta duramayan bedenime bakıp.
-"İyi misiniz?Başınız mı döndü?"diye sordu bütün iyi niyetiyle .Titreyen sesimle.
-"İii..iyiyim ben ."diye yutkunarak cevap verip gözlerimi gözlerinden kaçırmaya çalıştım ama imkansızdı. Gözleri tutsak ediyordu sanki kendine. Ama ona baktıkça da ölüyordum.Ben uzaklaştıkça daha çok yakınlaşıp.
-"Emin misiniz yüzünüz hiç öyle durmuyor da .Gelin bakın bir tansiyonunuzu ölçelim olmaz böyle."
deyip kolumdan tutarak beni çekiştirirken ona engel olamıyordum.Bu adam bu kadar kibar olmamalıydı.
Mutfağa geldiğimizi bile fark etmeden gözlerine bakarak yürümeye devam ettim.Sandalyeyi çekip beni yavaşça oturttu.Mutfakta dolaşan kadınların birine de.
-"Bir suyla tansiyon aletini getirsenize."diye seslenip bana doğru tekrar döndü.Kimdi bu ?Selim'in akrabası olması gerekiyordu yoksa ne işi vardı kabuslarımda olduğu gibi bu evde?
Ellerimi yüzüme götürüp gözlerimi ovaladım. Belki de gerçek değildi belki de ben gene kâbus görüyordum.
Gözlerimi bir umutla tekrar açtığımda gene karşımdaydı. O gerçekti. Bir tek kabuslarımda olan bir varlık değildi.
Yüzüme gülümseyerek.
"Kalabalıktan dolayı olmuş olabilir şimdi tansiyon aleti gelsin ölçeriz. "
Deyip elinde su ve tansiyon aletiyle gelen kadını fark edip elindekileri."Sağ olun."deyip aldı.
Suyu uzatmasıyla gözlerimi gözlerinden çekip bardağa baktım.
Titreyen elimle uzanıp bardağı zor da olsa alıp çölde kalmış suya hasret gibi yudumlayıp karşımızda bekleyen kadına uzattım.Elimden bardağı alıp uzaklaşırken ardından gözüm takılırken gözlerinden korktuğum adam koluma tansiyon aletini takmış ölçüyordu.
"Ovvv çok düşük. "
Korkuyla şaşırmasıyla .
"Tuzlu ayran yapın hemen."diye seslendi.Mutfağın içindeki koşuşturma adamın seslenmesiyle daha da arttı.Kimdi bu ?Önemli birisi olmalıydı ?Her ne derse hemen anında yerine geliyordu.
Gözlerimi mutfaktaki koşuşturmadan çekip bana gülümseyerek bakan adama döndüm.
-"Kimsin sen?"
Kabuslarımdaki azrailim dışında bir adı soyadı da olmalıydı değil mi?-"Beni boşver asıl sen kimsin tanıyor muyum seni?"
-"Tanımıyorsanda artık tanıyacaksın. "
Diye burukça söylenmemle sırıtarak yüzüme baktı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gardenya Günahsız Melek
General FictionÇocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...