Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 hafta sonra:
Herşey olduğundan daha da sakindi .Emir'den gerçekten de kurtulmuştuk sanırım ne sesi çıkıyor ne de ortalıklarda gözüküyordu.
Evin hali ise oldukça garipti Gamze beklediğim kadar üzülmemişti bu duruma . Hatta aksine gidecekleri için mutluydu bile Emir konusunu da açmıyordu.
Murat ve ben mi ? Aynıydı sessiz bir orman gibiydi .Renkler vardı ağaçlar vardı ama ses yoktu .
Yanımdaydı ama yoktu gozlerimi kapatsam varlığıyla yokluğunu hissedemezdim .
Elbisemi giyip odayı toparlıyordum Murat banyodan çıktı .
Dolabına kıyafet almaya ilerlerken ben de çantamı alıp odadan çıkmak için hazırlanıyordum .
-"Yarın ki baloyu unutma "demesiyle yerimde durup döndüm. Günler sonra ilk defa benimle konuşuyordu o da bana ihtiyacı olduğu içindi.
-"Konuşabiliyor muydun?"
Tişörtü üstüne geçirip döndü.
-"Seni almaya gelirim birlikte geçeriz."
-"İstemiyorum gelme..." Şaşkınlıkla yüzüme baktı.
"Ben senin çalışanın değilim istediğinde yanında olacağım ,bana verilen görevi yapacağım. Karınım ben senin sevdiğin kadınım ."
Dolan gözlerimi tavana dikip derin nefes aldım. Gözlerimi kahve gözlerine çevirdim. "Tabii hala seviyorsan .."dememle bir an da öfkeyle -"Saçmalama!"diye itiraz etti .
Yanağımı silip "Yüzüme bakmıyorsun benimle konuşmuyorsun .Ben senin sevgini artık hissedemiyorum.Gitmiş gibisin Murat . Tek başıma uykuya dalıyor tek başıma uyanıyorum ne zaman sana baksam göz teması bile kurmuyorsun benimle."
-"Sen de bir zamanlar benim hayallerimi bir çöp gibi hiçe saymıştın . Hem de bu bir kere olmadı."
-"Beni terk edeceğini söyledin Aslı kızımı da alıp gideceğini söyledin. Kızımı benden alacağını söyledin."
Bu sefer benim boğazıma takılmıştı o büyük sözler. Gözleri hafif hafif doldu " Ben sen ne yaparsan yap asla seni terk etmem ama asıl gitmiş gibi olan sensin. Bana ince bir iplikle bağlısın her an koparıp kaçacaksın sanki . Güvenmiyorsun bile herkesle derdini paylaşırken kocanın hiç bir şeyden haberi yoktu."
Utançla dudaklarımı ısırmaya başladım . Çünkü o da biliyordu onu hâlâ affedemediğimi hiç bir zaman yeni bir sayfa açamadığımı . Utanmalı mıydım bundan.
"Sen beni affetmedin Aslı ama en azından kızımın bana bağlamasına izin ver sevdiğim kadın yapamıyor madem kızıma bari engel olma ."
Onu kızından ayıracağımı söylediğim için utanarak dudaklarımı yiyerek yerden kafamı kaldırdım. -"Özür dilerim haklısın öyle söylememeliydim. Ben seni seviyorum Murat .Korktum sadece bize bir şey olacak diye."
