បន្ទាប់ពីយំរួចរាងតូចក៏ទៅក្នុងបន្ទប់ដើម្បីងូតទឹកនឹងអាល់បានចុះមកក្រោម រាងតូចចុះមកខាងក្រាមទាំងទឹកមុខស្រពោនភ្នែកក្រហមងាំងព្រោះទើបតែយំរួច
+តុអាហា
ថេយ៉ុង<<ហូប៊ី....>>ហៅអ្នកជាប្អូនព្រោះខ្លួនទើបតែចេញមកពីបន្ទប់ដំណាលរាងតូចដែល ពេលនេះមិនទាន់មានអ្នកមកទេជីននៅផ្ទះបាយជាមួយម៉ែដោះចំណែកអ័រអេមនឹងជុងគុកនៅក្នុងបន្ទប់មិនទាន់ចេញមកទេ
Hobi<<បាទ បងប្រុស>>ឆ្លើយទាំងសំឡេងងុលៗព្រោះទើបតែយំហើយចំណែកទឹកមុខវិញញញឹមស្ងួតទៅកាន់រាងក្រាស់ជាបង
ថេយ៉ុង<<ឯងយំហេស៎ហូប៊ី>>ចូលទៅចាប់មុខប្អូនម្រាមដៃមេអង្អែលថ្ពាល់រាងតូចថើៗ ស្មានតា៎គេមិនដឹងហេស៎ថាយំនោះនេះប្រហែលជាស្ដាប់ឮរឿងគ្រប់យ៉ាងហើយ
ហីប៊ី<<ខ្ញុំមិនអីទេបងប្រុស>>លើកដៃអង្អែលខ្នងដៃរាងក្រាស់ដែលដាក់លើថ្ពាល់របស់ខ្លួន
ថេយ៉ុង<<ឯងមិនបាច់កុហកបងទេបងមើលដឹង>>រាងក្រាស់ដកដៃចេញពីថ្ពាល់រាងតូចហើយទាញកាយតូចមកឱបជាប់ទ្រូង
ហូប៊ី<<ខ្ញុំ...ហិ..ហិ..ឈឺណាស់បង...ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យបងស៊ូហ្គានឹងបងជីមីនស្អប់ខ្ញុំទេ...ខ្ញុំជាក្មេងចង្រៃខ្ញុំជាក្មេងអត់បានការណាស់មែនទេបង...ហិ..ហិ>>យំខ្សឹបខ្សួលរៀបរាប់ខ្ទប់មុខនឹងទ្រូបអ្នកជាបង
ថេយ៉ុង<<អត់ទេ...កុំគិតចឹងអីណាគេមិនស្រឡាញ់អូននៅមានបងមានបងជីនមានបងអ័រអេមនឹងជុងគុកដែលស្រឡាញ់ឯងណា>>លើកមុខអ្នកជាប្អូនឲ្យងើបមកមើលមុខរបស់ខ្លួន
ភ្នែកទល់ភ្នែកកំពុងសម្លឹងមើលគ្នាទៅវិញទៅមកហេតុការណ៍ពេលនេះវាព្រាបដូចផែនដីឈប់វិលចឹងរាងក្រាសឱនមុខទៅយឺតៗទៅរកផ្ទៃមុខសររលោងដែលដាបដោយស្នាមទឹកភ្នែកនោះខ្យល់ដង្ហើបប៉ះគ្នា បរបូមាត់ក្រាស់ប៉ះនឹងបរបូមាត់តូចស្ដើងយ៉ាងថ្នាក់ថ្នម(ស្នាមថើបដំបូង)
<<អឹ្ហម...>>រាងតូចព្យាមយាមដកមាត់ចេញពីរាងក្រាស់ចេញតែរាងក្រាស់នៅទប់កញ្ចឹងកររាងតូចមិនឲ្យដកចេញ ដំបូងគិតថាគ្រាន់តែថើបលួងទេតែមាត់ក្មេងម្នាក់នេះផ្អែមមែន
