ភាគទី9
រាងក្រាស់បើកឡានមកដល់ភូមិគ្រឹះរបស់ខ្លួនរួចក៏បីរាងតូចទៅដាក់ឲ្យគេងក្នុងបន្ទប់ឲ្យបានស្រួលបួលរួចខ្លួនក៏ចេញទៅបន្ទប់ការិយាល័យដើម្បីធ្វើការរបស់ខ្លួន
+មួយសន្ទុះក្រោយមក
រាងតូចក៏បានដឹងខ្លួនតែគ្មានកម្លាំងក្នុងការកម្រើកអ្វីបន្តិចសោះ
<<អឹក....ហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំឈឺក្បាលម្ល៉េះ>>Hobi រាងតូចងើបឡើងទប់ក្បាលខ្លួនឯងព្រោះតែវាឈឺក្បាលខ្លាំងពេក
<<នេះអ្នកប្រុសតូចភ្ញាក់ហើយហេស៎>>សម្លេងក្រលងចាស់មួយសួរទៅកាន់រាងតូច
<<អ៊ុំជាអ្នកណា>>Hobi ទាញភួយយកមកក្រោបខ្លួនព្រោះថាអ៊ុំប្រុសនោះគាត់ដើរសម្ដៅមករកគេ
<<អ្នកប្រុសតូចកុំខ្លាចខ្ញុំអីខ្ញុំគឺជាមេកានៅក្នុងផ្ទះនេះណាអ្នកប្រុស>>លោកអ៊ុំអ៉ីន គាត់ជាមេកានៅក្នុងផ្ទះរបស់Yoongi
<<ចុះគេនោះទៅណាហើយ>>Hobi សួររករាងក្រាស់តែមិនខ្ចីនិយាយឈ្មោះទេ
<<គេនោះនឹងអ្នកណាគេទៅអ្នកប្រុសតូច>>លោកអ៊ុំអុីន គាត់ធ្វើជាសួរព្រោះគាត់ដឹងហើយថារាងតូចចង់រកអ្នកណា
<<ម្នាក់ដែលយកខ្ញុំមកទីនេះ>>Hobi
<<អរ...លោកម្ចាស់មែនទេ...មិចក៏អ្នកប្រុសមិនព្រមហៅឈ្មោះគាត់តែម្ដងទៅ>>អ៊ុំអុីន គាត់និយាយដោយការងើងឆ្ងល់
<<មកពីមិនចង់ហៅនឹងហី>>Hobi
<<អ្នកប្រុស...>>អ៊ុំអ៊ុនគាត់ប្រុងនិយាយទៀតតែក៏មានសម្លេងមួយមកនិយាយកាត់
<<យ៉ាងមិចយើងគួរឲ្យខ្ពើមដល់ថ្នាក់នេះឬ>>Yoongi រាងក្រាស់ដើរចូលមកទាន់ស្របពេលដែលរាងតូចកំពុងតែនិយាយដល់កន្លែងនឹងល្មមរាងក្រាស់ដើរចូលមកជិតរាងតូចហើយក៏មិនភ្លេចលើកដៃជាសញ្ញាឲ្យអ៊ុំអុីនចេញទៅខាងក្រៅដូចគ្នា
<<ន៎ែ...លោកឯងចូលមកធ្វើអី>>Hobi រាងតូចប្រឹងខិតថយក្រោយពេលរាងក្រាស់ដើរចូលមករួចក៏វាឡើងលើពូកថ្នមៗមករករាងតូច
<<យើងចង់ធ្វើឯងនឹងហើយ>>Yoongi ចូលទៅចាប់ទាញភួយចេញពីខ្លួនរាងតូចហើយក៏ចាប់ញែកជើងរាងតូចចេញពីគ្នា