ភាគ2
+មួយអាទិត្យកន្លងផុតទៅ
ពេលនេះHobiមកនៅជាមួយនឹងJungkookបានមួយអាទិត្យទៅហើយលឿនពិតមែនHobiរស់នៅទីនេះមានសេចក្ដីសុខណាស់បានទទួលការមើលថែនឹងការស្រឡាញ់ពីJungkookបានយ៉ាងល្អ។
ក្រឡេកមកមើលនៅក្នុងបន្ទាប់វិញកំពុងតែមានគូរស្នេហ៍ស្រីប្រុសមួយគូរកំពុងតែធ្វើសង្រ្គាមលើគ្រែជាមួយគ្នាយ៉ាងស្វាហាប់។
«អឺស...អាស៎..លឿនឡើងJung អាស៎ស្រួលណាស់»សម្លេងស្រួយស្រេសដូចសារិកាស្រែបន្លឺឡើងពេញបន្ទប់
«អឺស៎....អាស៎...អ្នកណាប្រើឲ្យនាងហៅឈ្មោះយើង»Jungkookគេធ្វើចលនាចង្កេះញាប់ស្អេកមាត់និយាយទាំងការមិនពេញចិត្តពេលនាងហៅឈ្មោះរបស់នាយ។ ត្រូវហើយនាងគ្រាន់តែជាស្រីកំដរគ្មានសិទ្ធិហៅឈ្មោះគេនោះទេកុំឃើញគេពេញចិត្តបន្តិចវៃស្មើរឲ្យសោះនាយមិនចូលចិត្តឡើង។
«ខ្ញុំសុំទោស...អឺស...អាស៎...លោកឲ្យលឿនមក»សកម្មភាពកាន់តែក្ដៅរោរៀលឡើងៗតែពួកគេទាំងពីរមិនដឹងនោះទេថាសកម្មភាពពួកគេទាំងពីរបានហោះចូលក្នុងក្រសែភ្នែករបស់ក្មេងប្រុសតូចដែរកំពុងតែឈរមើលពីមាត់ទ្វារដែរចំហរបន្តិចនោះអស់គ្មានសល់។
«អឺស៎...អាស៎...ហ្ហឺស»Jungkookគេធ្វើចលនាឡើងចុះៗក្បាលងើយទៅលើទទួលយកសេចក្ដីសុខតែអ្វីដែរធ្វើឲ្យគេគាំងនោះគឺគេបានក្រឡេកភ្នែកទៅឃើញថាកូនប្រុសសំណប់របស់ខ្លួនកំពុងតែឈរមើលនៅនឹងមាត់ទ្វារធ្វើឲ្យគេបញ្ឃប់សកម្មភាពភ្លាមៗតែម្ដង។
«យើងអស់អារម្មណ៍ហើយឆាប់ចេញទៅ»និយាយរួចJungkookក៏ទាញកន្សែងដែលនៅលើតុយកមករំល្វែងក្រោមរបស់ខ្លួន។
«លោក...ខ្ញុំធ្វើអីឲ្យលោកមិនពេញចិត្តហេស៎ឬមួយខ្ញុំធ្វើអីខុសខ្ញុំសុំទោសណាលោក...ណា..បន្តរវាតិចទៀតទៅណា»នាងងាកមកចាប់ដៃJungkookជាបសុំឲ្យJungkookបន្តរសង្រ្គាមជាមួយនាងបន្តរទៅទៀតតែមនុស្សដូចជាម៉ាត់ណាគឺម៉ាត់នឹងមិននិយាយច្រើននោះទេ។
«កុំឲ្យខ្ញុំអស់ការអត់ធម្មត់ជានេះនាងឆាប់ចេញឥឡូវនេះទៅ»នាយកម្លោះនិយាយដោយសម្លឹងរាបស្មើរបញ្ជាក់ថាគេមិនបាននិយាយលេងគេនិយាយមែនបូកផ្សំជាមួយនឹងទឹកមុខដ៏គួរឲ្យខ្លាចរបស់នាយទៀតកាន់តែធ្វើឲ្យនាងម្នាក់នោះរើសខោអាវរត់ចេញទៅមិនចង់ទាន់។
