YASAK AŞK |öğretmenim| TAMAMLANDI✔

1. BÖLÜM: BÜYÜK HABER

Kitaba başlama tarihiniz◇?

***

"Kızım uyan artık!" Üzerimdeki pikeyi yavaşça kenara atıp, bir süre tavanla bakıştım. Ardından yine bağıran anneme doğru seslendim.  "Kalktım anne bağırma artık!" Diyerek bağırdım anneme doğru. Sahi bugün pazartesiydi. Hafta sonu okadar çok yattım ki bugün de yatmak için geceden plan yapmıştım. Sıkıntıyla oflayıp banyoya girdim. Umursamaz bir tavırla aynadan kendime baktım. Gerçekten komik görünüyordum. Kumral uzun kıvırcık saçlarım vardı. En son bu saçları babam bizi bırakıp yurt dışına çıktıktan sonra kesmiştim. Yine geldi işte aklıma..

Sürkeli babamla ilgili düşünceler beni her gece yaralıyordu. Babamın bambaşka bir yerde, kendine yeni bir hayat kurması, beni daha çok yaralıyordu. Onun tek kızı ben olmak istiyordum. Onun tek benim babam olmasını istiyordum. Çok şey istemiyordum aslında. Yalnızca babamı istiyordum.

"Kızım çok geç kalacağız hadi!" Annemin bağırmasıyla hemen daldığım düşüncelerden çıktım ve musluğu açıp yüzüme bir kaç kere soğuk su vurup, hemen yüzümü havluyla kurulayıp, banyodan çıktım. Dolaptan rastgele rahat edeceğim siyah bir eşofmanla kısa bel kısmıma kadar olan uzunlukla gri yazılı sweatimi giydim.

Birinci kural! Okula eğerki rahat gitmezsem bu hem benim için hemde etrafımdakiler için koca bir kaos olabilirdi. Her zaman sportif giyiniyordum. Genel tarzım bu şekildi. Kıvırcık normal boyut saçlarımı yukardan gelişi güzel bir şekilde topladım taramadan. Kötü toplamamı umursamadan hemen çantamı sırtıma atıp aşağı indim.

Ben Rüya. Aslında şuan üniversite birde olmam lazımken, geçen yıl sınıfta kaldığım için mezun olamamıştım ve tekrar o lanet liseyi okuyordum. Bu çok can sıkıcıydı! Sınıfta kaldığım için en çok üzülende annem olmuştu. Onu üzdüğüm için bende çok üzülmüştüm. Yani onun üzülmesini istemiyorum. O yüzden bu sene en azından iki yıllığı tutturmak iyi kötü bir Üniversite kazanmak istiyordum.

Evimiz küçüktü.

O kadar büyük değildi. Sonuçta iki kişiydik ve maddi durumumuzda pek iyi değildi. "Sonunda be kızım! Daha seni bırakacağım okula. Serpil hanım kızacak geç kaldığıma." Annem bir zengin ailede hizmetçiydi. Ben annemle gurur duyuyordum. Benim en büyük gururum annemdi. Benim için her işi yapıyordu. Geceleri bile bir kafede çalışıyordu. Sabaha karşı eve geliyordu. Belki ona haksızlık yapıyordum ama kendimi silkelememin zamanı geldi de geçti aslında. Kendime gelip bir işin ucundan tutmam lazımdı artık.

"Sorun değil anne ben yürüyerekte giderim." Annem bir taraftan montunu giyerken bir taraftan da kızgın bakışlarını üzerime çevirip, "Olurmu hiç öyle, gel hadi bırakayım seni." Dedi. Kafamı olumsuzca sallayıp haftalık harçlığımı harcamadığım için annemin yanağını öpüp, "Ben ilerdeki otobüse binerim. Zaten durak okulun önünde. Hadi sen geç kalma işine." Diyerek annemi ikna etmeye çalıştım. El kartıma 10 lira yükleyebilirdim ilerdeki marketlerden. Annem dediğimi onaylayıp hemen evden çıkmıştı.

Bende uyuşuk bir şekilde askılıkta olan şişme kısa montumu giyip sweatimin kapşonunu kafama attım ve çantamı iki kolumada takıp okula yürümeye başladım. Okulda ilk günüm değildi aslında. Diğerlerine göre olsada benim için artık sıkıcı bir ilk gün denilebilirdi. Çünkü bende bıkmıştım artık şu aynı okula 5 sene üst üste gitmekten.

Evden çkıp önümdeki marketten el kartına 10 lira yükledim ve durakta ki gelen otobüse binip kartı bastım. Her yer dolu olduğu için rahat olabileceğim seyrek bir yere geçip demirlikleri tuttum ve kulaklığımı kulağıma geçirip müziğin sesini son verdim. Müziğin ardından gelen titreşimle kilit tuşuna basıp gelen mesaja bastım.