MUHBİR (Tamamlandı)

29- Yeni Gelin

Hoş geldiniz ❤

anonimbeyz bayram harçlığı olarak yeni bölüm istedi. Yaşlı olmak hep sorun a dostlar... 😂

Akın üstüme gelirken kahkaha atmadan duramadım. Kapı mı? Gerçekten mi? Şu an mı? Delirmek istiyorum. Tam pes etmişken mi hem de?

"Evde yok gibi yapalım bence." dedi ortamın büyüsünü bozulmasından inanılmaz rahatsız olan Akın ama kapı ısrarla çalmaya devam etti. Peşinen söylüyorum, Cemre'yse kesin öldürürüm. Kaçarı yok.

"Git bak, sonra gel..." dedim. Akın oflayıp kalktı, üstüne pantolonunu ve hırkasını geçirip kapıyı gitti.

Ben yatakta kıpırdamadan dönmesini bekliyordum ama söylediği sözle yataktan fırlamam bir oldu.

"Anne!"

Ben bir kaynana olsam, ilk karşılaşma için oğlumun yatağında iç çamaşırlarıyla yatan bir kadını seçmezdim. Allah kahretsin.

Akın sesini yükseltip gelenin annesi olduğunu bana duyurmak isteyece konuşurken ben ışık hızında üstümü giyindim ama yatak odasından çıkmadım. Çünkü koridor tüm odaların girişini görüyordu.

Odada deli gibi volta atıyordum. Salondan Akın'ın "Kiraz da burada aslında." dediğini duydum. Ben oysa dördüncü kattan aşağı atlasam ölür müyüm diye camı açmış aşağı bakıyordum. Hâlâ aşağısı daha makul geliyordu ama o sırada Akın kapıyı açtı.

"Annem geldi." dedi sessizce yanıma gelirken.

"Anladım onu da nasıl kaçacağım?"

"Kaçmayacaksın." diyip elimden tutup salona doğru sürüklemeye başladı. Hayır Akın hayır...

Salonda oturan kadın beni görünce sıcacık bir gülümsemeyle ayağa kalkıp yanıma geldi.

"Anne, Kiraz. Daha önce bahsetmiştim. Kiraz, annem Leyla." dedi ve bizi tanıştırmış oldu. İmkanım olsa Akın'ın arkasına saklanıp tırnaklarımı kemirmeye başlardım. O kadar sıkıntı içindeyim ki.

"Merhaba, memnun oldum." diyip elimi uzattım kadına.

"Ben de memnun oldum Kiraz. Yakından çok daha güzelsin maşallah." dedi elimi sıkarken kadın..

Yakından mı? Uzaktan nerden gördün ki? Ben şaşkın şaşkın bakınca "Polis balosunda görmüştüm seni." diye açıkladı. Doğru ya biliyordum zaten bunu.

Leyla Hanım ve Akın yan yana karşı koltukta oturmuştu ben de diğer koltukta buharlaşıp mı kaçmak daha kolay sıvılaşıp mı diye düşüyordum.

Leyla Hanım, sağ olsun tam da bugün, oğluna sürpriz yapmış onu Ankara'ya götürmek için. Bir yıldır hiç görmediği oğlunun yanaklarını ellerini öpe koklaya seviyordu. Burnumun direği sızlamadı dersem yalan olur. İçimdeki köze, biri körükle hava üflemiş gibi tekrar tutuştuğunu hissettim. Anne...

Akın bir miktar bu ilgiden uzak durmak için çırpındıkça gözü benim üstümdeydi. Ben dolan gözlerim görülmesin diye halının desenini inceleme sporuna başlamıştım bile. Akın, evine desenli halı alsana tatlım. Dümdüz halıyı almış şimdi neresini inceleyeyim?

Leyla Hanım, yaşımı, okulumu, işimi, memleketimi sorarak beni tanımaya çaşılıyordu.

"Ailen burada mı yaşıyor kızım?" dedi sevecen bir sesle.

"Hayır, ben tek yaşıyorum." dedim yalancı ve küçücük bir gülümsemeyle.

"Öyle mi? Ailen hangi şehirde?"