+18 içeren bölümler vardır. Bölüm adı yanında belirtilmiştir.
-Bir gün ölürsem, günlüğümü okumadan
gömmeyin beni.
~~~
"Eyvah!" diye bağırdı taksici, adamın aracının halini görünce.
"Çek sağa! Yardım edelim!" dedim telaşla.
"Abla görmüyor musun? A...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölüm Akın'ı dinleyeceğiz...
Bu yola çıkarken sonunuz benim elimden olacak diye yemin etmiştim babamın mezarının başında. Babam şehit olduğunda Uğur Akkan da benim şahsi meselem olmuştu.
Hatırlamıyorum onun aramızdan gidişini, silik birkaç anımda var sadece ama annem o kadar aşıktı ki ona, ya da hayran demeliyim, abimi, beni, torunlarını babamın gururuyla yetiştirdi. O bizim kahramanımızdı...
Odağım hiç değişmedi benim. Ne gönül işlerine düştüm ne akranlarım gibi eğlence mekanlarına gittim. Tek amacım vardı: Mesleğikte yükselmek ve babamın intikamını almak. Çıkıp Uğur'un kafasına sıkmak kolay olandı ama ben bunu istemiyorum. Tüm ekibi, ailesi, onun işine yardım eden en küçük adamı bile, her şeyini elinden alıp çürüye çürüye ölsün istiyorum.
Babamın kurban gittiği suikaste 26 sivili de katlettiler. Mesaj net: Bizimle uğraşırsanız sadece sizin değil, etrafınızdaki herkesin canını alırız. Sanırım bundan sebep, senelerce Uğur Akkan'ın kanlı örgütüyle hep uzaktan uzağa ilgilendi teşkilat. Oysa onun pisliği öyle uzaktan maşayla dokunulacak kadar sığ değildi. Olmadı. Ben gelene dek...
Gece dörde kadar emniyetteydim. Dosyaları inceledim, sorgular, ifadeler... Sona çok yakınım, avcumun içindeler artık.
Gecenin serinliği uykuya teslim olmak için direnen gözlerimin açılmasına yardım etti. Arabaya geçince hiç oyalanmadan eve geçmek istedim. İyi çalıştım, huzurlu bir uykuyu hak etmiş olmalıyım.
Camı açtığımda sahil yolundaki buram buram genzime dolan deniz kokusuyla sakinleşmeye ve direksiyonda uyumadan eve gitmeye çalışıyordum. Sahil yolundan çıkıp boş otoyola girdiğimde sağımda ve solumda aniden beliren iki jip, başta benim için pek bir şey ifade etmedi. Kabul, saat oldukça ilerlediği için beklenmezdi ama bana ne? Arkamda da bir taksi vardı. Bir boklar dönüyor ama dur bakalım.
Gaza yüklenip şu jipin kıskacından kurtulmak istedim. Açmıştım da aradaki farkı ama ikisinin de bana yetişmek istemesi avın ben olduğumu açıkça ortaya sermişti. Bahse varım ensesine yapıştığım Uğur beni ortadan kaldırmak istiyordu. Gerçi tek belam da o değildi ama şu an en sıktığım onlardı.
Sağımdaki araba daha kaçak oynasa da solumdaki tehlikeyi göz alıyordu. Ayağımı gazdan çekmemeye çalışırken keskin direksiyon hamleleri aracın savrulmasına yol açıyordu. Sesli komutla Yusuf'u aradım.
"Ne var lan bu saatte?" diyerek açtı telefonu. Eminim uykusundan uyandırdığım için birazdan ölmezsem yarın laf edecekti.
