31- Sonun Başlangıcı +18

5.4K 184 113
                                    

Hoş geldiniz ❤

Yine +18 kısmı okumak istemeyenler italik yazının bitişinden başlayabilir 😍

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yine +18 kısmı okumak istemeyenler italik yazının bitişinden başlayabilir 😍

"Tüm ailen yukarda. Zor durumda bırakma bizi." diyip geri çekilmeye çalıştım.

"Ben burada değilim ki. Ne zor durumu?" dediğinde anlamayıp kaşlarımı çattım.

"Ne demek burada değilsin?"

Cebinden bir anahtar çıkartıp kapının hemen yanındaki masaya koydu. Ben anahtara baktım şaşkınca.

"Banyonun anahtarı, ışıkları da açık. Ben şu an duştayım." diyip ani bir hareketle beni kucağına aldı. Bacaklarım beline dolanmışken aldığımız riskin farkındaydım ama bu ikimize de engel olamaycaktı sanırım.

"Cidden oturup bunu mu planladın? Kudurdun sen iyice." diyip kıkırdadım.

"Aynen evet evet ondan." diyip yatağa bıraktı beni.

"Duyacaklar..." diye kızdım.

"Sessiz olursan duymazlar." diyip üstümdeki tişörtü çıkardı.

"Ya delirdin mi Akın? Dursana birkaç gün daha."

"Delirdim." dediğinde çoktan dudaklarımı işgal etmişti dudakları.

Gözlerimi kapatıp kendimi ona teslim ettim. Üstümdekileri aceleyle çıkarırken ben de onun kazağını çıkardım. İkimizde kıyafetlerimizden kurtulduğumuzda tenlerimizin sıcaklığı birbirine dokundu sonunda.

Elleri göğsümdeyken dudakları dudaklarımdan ayrılıp boynumu, göğsümü ve karnımı santim santim kat edip kasıklarıma kadar indi. Ben nefes nefese kalırken ıslak dudakları kadınlığıma değdiği an dudaklarımdan bir inleme kaçtı. Sessim çıkmasın diye dudaklarımı ısırıp gözlerimi kapattım ve kendimi sıktım.

Akın'ın dudakları ve dili deli gibi tenimde gezinirken kendime hakim olmam çok zordu. Nefes nefese kalmış sadece kendimi susturmaya çalışıyordum. Dil darbelerini hissettikçe ağzımdan kaçak birkaç inlemeye engel olamasam da çok gürültülü sesler değildi iyi ki.

Dakikalar sonra Akın tekrar yüzünü yüzüme hizaladığında yüzündeki o inanılmaz gülüş beni daha çok tahrik etti. Ellerimi başımın üstünde birleştirip sıkıca tuttu, hareket edemez halde kaldığımda kendini hızlıca içime itti. Yine canım yandı ama ilk seferkinden azdı bu. Küçük bir çığlık attığımda dudaklarını dudaklarıma kapatıp gülümseyerek "Sessiz olmalıyız." dedi ama bunun kolay olmadığını o da biliyordu. Kolaysa kendi inlemeleri kontrol etsin.

Dudakları dudaklarımdan bir saniye bile ayrılmadığı için seslerimiz aramızda kayboldu. Gidip gelmeleri hızlanınca kafasını kaldırıp başını geriye attı ve sıkı sıkıya tuttuğu bileğimi bırakmak zorunda kaldı. Doruk noktaya ulaşmak üzere olduğunu anlamak zor değildi. Serbest kalan elimi hızlıca onun ağzının üstüne kapattım, aynı şeyi o da bana yaptı.

MUHBİR (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin