Δύο βδομάδες μετά
Βγήκα από τα αποδυτήρια και αφού άφησα τα κλειδιά στα γραφεία βγήκα έξω από το γήπεδο και κούμπωσα το μπουφάν μου πριν βγάλω το κινητό από την τσάντα μου.
"Ωπ η Εύα!" Ακούω μερικές φωνές από τα αριστερά μου καθώς προχωράω και γυρνάω να κοιτάξω.
Βλέπω τον Άγγελο να με πλησιάζει και ξεφυσαω διακριτικά.
"Τι θες;" Τον ρωτάω κουρασμένη και γελάει.
"Χαμόγελα λίγο ρε." Πειράζει τα μάγουλα μου αλλά τραβάω τα χέρια του μακριά.
"Θες κάτι;" Λέω και κάνω ένα βήμα μακριά του. "Γιατί αν δεν θες κάτι άσε με να φύγω." Του λέω σοβαρά και ξανά γελάει.
"Έλα να κάτσεις λίγο μαζί μας. Τα θυμάσαι τα παιδιά σωστά;" Με τραβάει από το χέρι προς το μέρος που καθόταν.
"Άγγελε μόλις τελείωσα προπόνηση και θέλω να πάω σπίτι μου. Μπορείς να αφήσεις το χέρι μου τώρα;" Του λέω ενοχλημένη αλλά με αγνοεί.
Ένα σφύριγμα από πίσω μας μας έκανε να γυρίσουμε και είδα τον Άρη να μας πλησιάζει.
"Σου είπε να την αφήσεις." Λέει ο Άρης και με τραβάει από το χέρι πάνω του.
"Εσύ ποιος θα είσαι; Ο φύλακας της;" Τον ρωτάει ο Άγγελος ειρωνικά.
"Κοντά έπεσες αλλά θα μπορούσε. Τώρα γύρνα στην παρέα σου και άσε την ήσυχη για να μην έχουμε προβλήματα." Απαντάει ο Άρης και κοιτάω και τους δύο.
"Γιατί τι θα κάνεις;" Προκαλεί ο ένας τον άλλον.
Ωχ θεέ μου απλά πάμε να φύγουμε.
"Άρη απλά ασ' τον και πάμε να φύγουμε." Τον τραβάω από το χέρι του και γυρνάει να με κοιταξει.
"Ναι άκου την γκόμενα σου." Λέει ο Άγγελος και γουρλωνω τα μάτια μου.
"Άρη!" Τσιριζω όταν γυρνάει απότομα και χτυπάει με το κεφάλι του τον Άγγελο και τον αφήνει να πέσει κάτω.
Με πιάνει από το χέρι και με τραβάει να προχωρήσουμε μακριά από εκεί. Καθώς προχωράμε τον ακούω να γελάει σιγά και κοιτάω πίσω μας πριν γυρίσω να τον δω.
"Γιατί γελας;" Τον ρωτάω και σκύβει να με κοιτάξει.
"Σοβαρά με αυτόν τον χαλβά είχες σχέση; Μια του έδωσα και έπεσε κάτω." Συνεχίζει να γελάει και παρασέρνει κι εμένα.
"Έχουμε ένα χρόνο που χωρίσαμε και δεν τα πάμε καθόλου καλά." Λέω και περνάει το χέρι του γύρω από τους ώμους μου.
YOU ARE READING
My anarchy
Action"Ρε φίλε, την αγαπάς;" Με ρωτάει και γυρνάω να τον κοιτάξω. "Όσο τίποτα άλλο." Του απάνταω και χαμογελάει. "Τότε γιατί κάθεσαι εδώ και κλαιγεσαι αντί να πας να την βρεις;" Λέει και κοιτάω τον ουρανό. "Γιατί αν την αγαπώ πρέπει να μείνω μακριά της...