My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 25

Την επόμενη μέρα, ξυπνάω από το κινητό μου να χτυπάει και το παίρνω γρήγορα μέσα στον ύπνο μου.

"Άρη;" Λέω χωρίς να το καταλάβω.

"Ποιος Άρης ρε. Η Έλλη είμαι...Πήρα να σε ενημερώσω ότι ακυρώθηκε σήμερα η προπόνηση. Εσύ ακόμα να μιλήσεις με τον Άρη ε;" Ακούω την Έλλη και αφήνω μια ανάσα απογοήτευσης.

"Όχι, δεν ξέρω καν αν έχει διαβάσει τα μηνύματα μου." Της απαντάω και σηκώνομαι όρθια.

"Δεν ξέρω γιατί έφυγε, αλλά καλό θα ήταν να μην ασχοληθείς παραπάνω. Όπως και να το κάνουμε σε παράτησε με όλη την έννοια της λέξης. Δεν θα τρέχεις από πίσω του." Λέει και χαμογελάω αχνά.

"Εντάξει. Τα λέμε πιο μετά αν είναι." Της λέει και αφού με αποχαιρετήσει τερματίζω την κλήση.

Αφού πλυθω και κάνω την πρωινή μου ρουτίνα παίρνω ξανά το κινητό στα χέρια μου και βλέπω ότι ο Άρης διάβασε τα μηνύματα που του έστειλα χθες αλλά δεν απάντησε.

Βάζω το κινητό μου στην τσέπη μου και κατεβαίνω κάτω στην κουζίνα. Βλέπω ένα χαρτάκι στο τραπέζι και ξεφυσαω.

«Ετυχε κάτι στην δουλειά. Ο Μάριος ίσως έρθει το βράδυ, λεφτά έχει στο σαλόνι.»

-Μαμά

Το τσαλακώνω στο χέρι μου και το πετάω στα σκουπίδια καθώς ανοίγω το ψυγείο για να βρω κάτι να φάω.

Βάζω σε ένα ποτήρι λίγο χυμό να πιω και πάω να κάτσω στο σαλόνι. Ακουμπάω το κινητό μου στο τραπεζάκι απέναντι μου, έτσι ώστε αν χτυπήσει να το δω, και ανοίγω την τηλεόραση.

Άρης pov

Φυσάω τον καπνό από το τσιγάρο μου και διαβάζω το μήνυμα που ετοιμάζομαι να στείλω στην Εύα.

"Μην τολμήσεις και της στείλεις όλη αυτή την παράγραφο." Ακούω τον Άλεξ από πίσω μου και τον κοιτάω περίεργα.

"Θα τρομάξει." Εξηγεί και αφήνω μια ανάσα σβήνοντας το μήνυμα.

"Δεν ξέρω τι να της πω. Ότι και να μου πει αυτή την στιγμή θα έχει δίκιο." Ξεφυσαω και κάθεται απέναντι μου.

"Απλά πες της την αλήθεια. Πες της ότι υπήρχε πρόβλημα με την συμμορία και έπρεπε να φύγεις." Ανασηκώνει τους ώμους του.

"Όχι δεν θέλω να μάθει για αυτό." Του απάνταω και γελάει.

"Άρα θα της πεις ψέματα;" Ρωτάει και ανάβει το τσιγάρο του.