My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 36

Άρης pov

Κρατάω το χέρι της Εύας και γελάω σε αυτό που είπε λιγο πιο πριν.

"Μην γελάς!" Με μαλώνει προσπαθώντας να μην παρασυρθεί από τα γέλια μου.

"Καλά καλά." Λέω και προσπαθώ να σταματήσω.

Κρατάει πιο σφιχτά το χέρι μου και όταν γυρνάω να την κοιτάξω εκείνη με κοιτάει ήδη.

"Άρη;" Σχεδόν φωνάζει ξαφνιασμένος κάποιος πίσω μας, η Εύα γυρνάει πρώτη να κοιτάξει περίεργα τον άντρα που με φώναξε και το ίδιο κάνω κι εγώ.

Όταν καταλαβαίνω ποιος είναι, κάνω ένα βήμα πιο μπροστά από την Εύα και την καλύπτω με το σώμα μου όσο μας πλησιάζει.

"Πάει αρκετός καιρός." Λέει ξανά όταν πλέον στέκεται μπροστά μου και παίρνω μία βαθιά ανάσα.

"Ναι, Εύα ο αδερφός μου, Γιώργο η κοπέλα μου." Τους συστήνω σφίγγοντας τα χέρια μου.

Γυρνάει να την κοιτάξει χαμογελώντας, πάει να της φιλήσει το χέρι αλλά τον απομακρύνω αμέσως μόλις καταλάβω πως η Εύα νιώθει άβολα.

"Λοιπόν, πώς και ήρθες Θεσσαλονίκη;" Τον ρωτάω περίεργα μιας και έχει ήδη κανει την ζωή του στην Αθήνα.

"Ήρθα να βοηθήσω τον μπαμπά...αφού δεν το έκανες εσύ." Απαντάει και βάζει τα χέρια του στις τσέπες του.

"Ξες πολύ καλά γιατί δεν το έκανα και ούτε πρόκειται να το κάνω. Σε αντίθεση με εσένα εγώ δεν ξέχασα τι έχει κάνει." Του απαντάω σοβαρός ενώ αρχίζω να νευριάζω από την συζήτηση.

"Παραμένει πατέρας μας Άρη, μην είσαι τόσο εγωιστής." Μου λέει και αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θα άκουγα.

"Έχει χάσει αυτόν τον τίτλο καιρό τώρα, εσύ κάνε ότι θες. Εγώ δεν έχω καμία δουλειά μαζι του, κι αν ήρθες να με βρεις μόνο για αυτό τότε έχασες τζάμπα τον χρόνο σου." Του απαντάω απότομα, σχεδόν φωνάζω πριν του γυρίσω την πλάτη μου.

Τραβάω ελαφρά το χέρι της Εύας για να με ακολουθήσει και γυρνάει να με κοιτάξει ξαφνιασμένη περπατώντας γρήγορα για να είμαστε στην ίδια ευθεία.

"Άρη χαλάρωσε λίγο." Παραπονιέται και την κοιτάω, "Περπατάς πολύ γρήγορα." Αφήνει μία ανάσα και στέκεται μπροστά μου.

"Άντε...δεν θα μου πεις πως δεν έπρεπε να του μιλήσω έτσι;" Την ρωτάω και σηκώνει το βλέμμα της.

"Όχι, δεν ξέρω τι έχει συμβεί μεταξύ σας Άρη και δεν πρόκειται να σου πω τίποτα. Εσύ γνωρίζεις καλύτερα την κατάσταση." Απαντάει και μου χαμογελάει άχνα πριν μπλέξει ξανά τα χέρια μας.