My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 22

Βγήκα από το σπίτι και κοίταξα την οθόνη του κινητού μου περιμένοντας τον Χρήστο να έρθει.

"Θα έρθεις επιτέλους;" Ξεφυσαω και ο Χρήστος κλείνει την πόρτα πίσω του πριν με πλησιάσει.

"Απλά δεν μπορώ να καταλάβω ποιος κάνει πάρτυ το μεσημέρι." Λέει περίεργα και γελάω φτιάχνοντας το φόρεμά μου.

"Κοίτα εγώ από την αρχή σου είπα να μην με πας αλλά εσύ επιμενες. Και για να σου φύγει η απορία, το πάρτυ δεν θα γίνει τώρα αλλά το βράδυ...απλά τώρα πρέπει να πάμε τα ποτά και τα τραγούδια." Του απάνταω.

"Αχα. Και εσύ τι ώρα θα γυρίσεις σπίτι;" Ρωτάει και τον κοιτάω.

"Δεν θα γυρίσω. Αλλά εσύ πρέπει να πεις στους γονείς μου ότι με γύρισες σπίτι. Εντάξει;" Του λέω.

Με τον Χρήστο πλέον έχουμε μια καλή φιλική σχέση και είμαι πιο χαλαρή όταν είμαι μαζί του σε σχέση με το πως ήμουν όταν πρώτο γνωριστήκαμε.

"Εύα το ξες ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό." Μου λέει και όταν έχουμε φτάσει έξω από το σπίτι του Άρη.

"Έλα σε παρακαλώ. Δεν θα το μάθει κανείς ότι ειπες ψέματα...οι γονείς μου δεν θα γυρίσουν μέχρι την Δευτέρα και ο Μάριος θα είναι με τους φίλους του." Τον παρακαλαω και στριφογυρίζει τα μάτια του.

"Καλά. Αλλά μόνο αυτή την φορά." Μου λέει και του χαμογελάω.

"Ευχαριστώ!" Του λέω και τον αγκαλιάζω ξαφνιάζοντας τον.

"Α Εύα! Επιτέλους έφερες τα ποτά." Ακούω κάποιον από πίσω μας λίγη ώρα αργότερα και γυρνάω να κοιτάξω τον Μάρκο να μας πλησιάζει.

"Ποτέ έχεις στην τσάντα;" Ρωτάει ο Χρήστος ξαφνιασμένος και γελάω άβολα κοιτώντας τον Μάρκο δίπλα μου.

"Ναι...θα τα έφερνε η Έλλη αλλά κάτι τις έτυχε οπότε θα αργήσει να έρθει. Και χωρίς ποτά πάρτυ δεν γίνεται." Του απαντάει ο Μάρκος.

"Τέλος πάντων ευχαριστούμε που μας την έφερες τώρα αντίο." Λέει και με γυρνάει από τους ώμους.

Κρατάει το χέρι του γύρω από τον ώμο του και γυρνάει να κοιτάξει πισω μας τακτικά.

"Ποιος ήταν αυτός;" Ρωτάει περίεργα και παίρνω το χέρι του από πάνω μου.

"Ένας...φίλος." Του απάνταω και ανοίγει την πόρτα από το σπίτι του Άρη.

"Αχα..." Λέει και του δίνω την τσάντα μου με τα ποτά.

"Που είναι ο Άρης;" Του λέω όταν καταλαβαίνω ότι είμαστε μόνοι στο σπίτι.

"Θα έρθει σε λίγο...πήγε να φέρει κάποιους." Μου απαντάει και γνέφω.