ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 54

1.4K 86 11
                                    

Άρης pov,

"Μην φύγεις." Ψιθυρίζει και τραβάει ελαφρά το χέρι μου προς το μέρος της, "Θέλω να μείνεις." Είπε κρατώντας τα μάτια της κλειστά.

Άφησα μία ανάσα και απομάκρυνα αργά το χέρι μου από το κράτημα της. Έβγαλα την μπλούζα μου και άλλαξα σε μια φόρμα πριν την κοιτάξω ξανά.

Όταν ξαπλώνω δίπλα της γυρνάει το σώμα της προς την μεριά μου και ακουμπάει το κεφάλι της πάνω μου.

Κρατάω το χέρι μου στα μαλλιά της και την κοιτάω για λίγο πριν στρέψω το βλέμμα μου στο ταβάνι.

Στο μυαλό μου επιστρέφει η σκηνή με την Εύα και την Μαρία, τι δουλειά έχει εδώ; Έχω να την δω από τότε που χωρίσαμε...

Εύας pov,

Ανοίγω αργά τα μάτια μου και γυρνάω να κοιτάξω αργά γύρω μου. Κοιτάω τον Άρη δίπλα μου και το χέρι του γύρω από την μέση μου πριν αφήσω μια ανάσα και χαμογελάσω αχνά ξαπλώνοντας πάλι πάνω του.

"Ναι, ξέρω είμαι καλό μαξιλάρι." Τον ακούω να μουρμουριζει και γελάω πριν τον ξανά κοιτάξω.

"Καλημέρα και σε εσένα." Απαντάω και ανοίγει αργά τα μάτια του.

"Πώς είσαι; Γιατί χθες τα ήπιες καλά." Γελάει και τον σκουνταω στον ώμο πριν στηριχτώ στα χέρια μου.

"Καλά είμαι." Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού, "Αν και δεν θυμάμαι τα πάντα τόσο καλά, αλλά είμαι οκευ." Του απαντάω και σηκώνομαι όρθια.

"Μμμ." Μουγκρίζει και μου γυρνάει την πλάτη του.

Στριφογυρίζω τα μάτια μου και βλέπω το φόρεμα που φορούσα χθες διπλωμένο δίπλα στην ντουλάπα μαζί με τα παπούτσια μου.

Πάω να πάρω το φόρεμα στα χέρια μου αλλά η φωνή του με σταματάει, "Κρατά τα ρούχα μου μέχρι να σε γυρίσω σπίτι. Έχει ψυχρά έξω." Λέει και όταν γυρνάω να τον κοιτάξω έχει ήδη σηκωθεί.

"Δεν χρειάζεται. Κοιμήσου, φαίνεσαι κουρασμένος." Του απαντάω και με ξανά σταματάει.

"Όταν πρόκειται για εσένα δεν ειμαι ποτέ κουρασμένος." Κρατάει το χέρι μου και σηκώνω το βλέμμα μου πάνω του.

Χαμογελάω αχνά, "Επίσης έχω κάτι δουλειές στην ομάδα, οπότε ένας παραπάνω λόγος να σε γυρίσω εγώ αφού θα περάσω από το σπίτι σου όπως και να έχει." Γελάει παίρνοντας μια καινούργια μπλούζα για να φορέσει.

"Καλά. Αλλά θα πάρω να ενημερώσω ότι όλα είναι οκευ." Του λέω ανοίγοντας το κινητό μου.

My anarchyOnde histórias criam vida. Descubra agora