My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 68

Νιώθω τα μάτια μου να ανοίγουν αργά. Γυρνάω να κοιτάξω τον Άρη δίπλα μου να κοιμάται και αφήνω μια ανάσα πριν δω την ώρα στο κινητό μου.

Σηκώνομαι αργά από το κρεβάτι, προσπαθώντας να μην τον ξυπνήσω και παίρνω το κινητό μου μαζί με μια κουβέρτα πριν βγω έξω από το δωμάτιο.

Μπαίνω στην κουζίνα και βγάζω από την κατάψυξη το παγωτό πριν πάρω ένα κουτάλι και βγω έξω στο μπαλκόνι να κάτσω.

Ο κρύος αέρας χτυπάει το πρόσωπο μου καθώς ρίχνω την κουβέρτα στους ώμους μου και ανοίγω το κουτί με το παγωτό κοιτώντας την πόλη.

Η ησυχία που επικρατεί μαζί με τα λίγα αυτοκίνητα που περνάνε με κάνουν να χαλαρώσω.

Δεν ξέρω ποιο είναι πιο περίεργο,

Το ότι ξύπνησα στις τέσσερις τα ξημερώματα να φάω παγωτό ή το ότι όντως βρήκα παγωτό στο ψυγείο;

Κάνω προς τα πίσω τα μαλλιά μου πριν πάρω το κινητό στα χέρια μου και αρχίσω να χαζεύω.

Άρης pov,

Γυρνάω μέσα στον ύπνο μου για να τυλίξω το χέρι μου γύρω από την Εύα, αλλά όταν το απλώνω δεν την νιώθω εκεί.

Ανοίγω ελάχιστα τα μάτια μου κοιτώντας στην ξένη θέση της πριν στηριχτώ στα χέρια μου και τρίψω το πρόσωπο μου.

"Εύα;" Ρωτάω αλλά δεν παίρνω απάντηση.

Σηκώνομαι όρθιος και προσπαθώντας να μην χτυπήσω σε κάποιον τοίχο βγαίνω στο σαλόνι.

Νιώθω τον αέρα να με χτυπάει και γυρνάω να κοιτάξω έξω στο μπαλκόνι, μόνο και μόνο για να δω την Εύα να κάθεται εκεί.

"Τι κάνεις εδώ έξω τέτοια ώρα;" Την ρωτάω και σηκώνει το βλέμμα της ξαφνιασμένη να με κοιτάξει.

Μετά βλέπω το παγωτό στα πόδια της και γελάω πριν κάτσω απέναντι της, "Θα κρυώσεις." Μου λέει όταν παρατηρεί ότι φοράω μόνο μια φόρμα και χαμογελάω.

"Μπα, δεν νομίζω, με ανάβεις." Της λέω και στριφογυρίζει τα μάτια της αλλά μπορώ να την δω που κοκκινίζει κάτω από το φως του κινητού της.

"Άντε πάνε να κοιμηθείς." Μου λέει κλείνοντας το κινητό της, "Αύριο δουλεύεις." Με κοιτάει και αφήνω μια ανάσα.

"Εσύ σκοπεύεις να την βγάλεις εδώ μέχρι το πρωί;" Την ρωτάω καθώς σηκώνομαι όρθιος και τεντωνομαι.

"Μμμ." Γελάει τρίβοντας τα μάτια της.

"Άντε έλα." Της λέω παίρνοντας το παγωτό και μπαίνω μέσα στην κουζίνα.

Όταν βγαίνω την βλέπω να με περιμένει έχοντας μια κουβέρτα γύρω από το σώμα της και γελάω πριν την σηκώσω στον ώμο μου.

"Αλήθεια πλέον το έχω συνηθίσει να με σηκώνεις έτσι."

Εύας pov,

"Εύα." Ακούω τον Άρη πριν νιώσω το χέρι του να κάνει στην άκρη τα μαλλιά που έπεφταν στο πρόσωπο μου.

Άνοιξα τα μάτια μου να τον κοιτάξω, "Φεύγω, οκευ;" Μου λέει και γνέφω πριν ενώσει τα χείλια μας.

"Αν χρειαστείς κάτι πάρε με τηλέφωνο." Μου λέει και κουνάω το κεφάλι μου, "Να το κάνεις όμως." Λέει και αφήνω μια ανάσα.

"Άρη θα είμαι μια χαρά, δεν χρειάζεται να ανχονεσαι." Τον διαβεβαιώνω.

"Καλά." Αφήνει μία ανάσα και σηκώνομαι όρθια να τον κοιτάξω πριν βγει από το δωμάτιο.

"Τα λέμε." Λέει και χαμογελάω κουνώντας το κεφάλι μου.

[...]

"Πρέπει να πάμε να πάρουμε μωρουδιακα." Η Έλλη λέει από πίσω μου και αφού αλλάξω την μπλούζα μου γυρνάω να την κοιτάξω.

"Είναι νωρίς, εδώ δεν έχουμε μάθει ακόμα το φύλο του μωρού." Της απαντάω και αφήνει μία ανάσα.

"Σωστά." Πειράζει τα μαλλιά της, "Πάντως θα μπορούσαμε να αγοράσουμε μερικά παιχνίδια." Συνεχίζει καθώς χτενίζω τα μαλλιά μου.

"Νομίζω βιάζεσαι λίγο Έλλη." Της λέω.

"Εύα μήπως ξες κάτι που δεν ξέρω;" Σταυρώνει τα χέρια της και σμιγω τα φρύδια μου κοιτώντας την.

"Ναι, ότι βιάζεσαι." Λέω φορώντας τα παπούτσια μου και γελάει στριφογυρίζοντας τα μάτια της.

"Δεν ξέρω αν το έχω ξανά πει, αλλά πολύ γαμάτο το σπίτι." Σχολιάζει και γελάω.

"Το λες κάθε φορά που έρχεσαι." Την κοιτάω και γελάμε μαζί.

"Πάμε στα αγόρια; Σε λίγο σχολανε ούτως ή άλλως." Προτείνει και γνέφω.

"Μμ, πάμε."

_________________

Γειαα

Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Ξέρω τον τελευταίο καιρό ήμουν απών, λόγω εξετάσεων δεν είχα χρόνο να ανεβάσω κεφάλαιο.

Αλλά τώρα που τελείωσαν θα ανεβάζω συχνα, τουλάχιστον μια-δυο φορές την εβδομάδα.

Τι λέτε να γίνει μετά;

Τα λέμε❤️