My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 11

Προσπαθώ να τον χτυπήσω και να τον απομακρύνω από πάνω μου αλλά μου πιάνει τα χέρια και κολλάει ακόμα πιο πολύ πάνω μου.

Απομακρυνεται από μόνος του και έχει ένα μικρό χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπο του. Το χέρι μου πέφτει στο μάγουλο του και του γυρνάω την πλάτη πριν με ξανά πιάσει.

"Καληνύχτα και σε εσένα πριγκίπισσα."τον ακούω πριν μπω μέσα στο σπίτι μου.

Βγάζω τα παπούτσια μου δίπλα στην πόρτα και όταν πάω να ανέβω τις σκάλες για το δωμάτιο μου ο Μάριος με κρατάει από το χέρι.

"Τι έγινε;"τον ρωτάω.

"Με ποιον ήσουν έξω;"με κοιτάει και ρολαρω τα μάτια μου.

"Με κανεναν."του απαντάω αμέσως.

"Ναι ναι. Εγώ αλλά είδα. Και θα φροντίσω να μάθει η μαμά τι κάνεις."λεει.

"Ναι οκευ ότι πεις. Ούτε με φίλους δεν μπορούμε να βγούμε."του λέω ειρωνικά και ανεβαίνω τις σκάλες.

"Να ήταν μόνο φίλος..."μου λέει αλλά τον αγνοω.

Άρης pov

Απομακρύνομαι από κοντά της και χαμογελάω. Το επόμενο δεύτερο το χέρι της πέφτει πάνω στο μάγουλο μου αλλά δεν κάνω τίποτα.

"Καληνύχτα και σε εσένα πριγκίπισσα."γελάω πριν την δω να μπαίνει στο σπίτι της.

Βγαίνω από την αυλή της και ξεκινάω να περπαταω προς το παρκάκι που ήμουν πριν λίγο.

"Μπα. Πώς και επεστρεψες;"γυρνάει να με κοιτάξει ο Μάρκος.

"Έφαγα σφαλιάρα αλλιώς θα καθόμουν εκει."γελάω.

"Τα θέλει κι εσένα ο κωλος σου. Θα κολλήσεις μαζί της και θα έχουμε πρόβλημα."μου λέει καθώς ανάβω ένα τσιγάρο.

"Μην το παρακάνεις. Ξέρεις ότι δεν θα συμβεί αυτό."του απανταω και γελάει.

"Ναι άστα αυτά. Σε ξέρω καλά. Έτσι έλεγες και με τις άλλες αλλά στο τέλος σε έκαναν ότι ήθελαν...για αυτό πρόσεχε αυτή την φορά."λέει και φυσάω τον καπνό.

"Επίσης άλλος ένας λόγος να προσέχεις με την Εύα είναι ο πατέρας της. Ξες ότι είναι μπάτσος. Και αν μάθει η Εύα ότι είμαστε αναρχικοί...bye bye σπίτι, welcome φυλακή."συνεχίζει την φλυαρία του.

"Αφού ξέρω και ξέρεις ότι δεν θα γίνει κάτι με την Εύα και εμένα. Δεν με θέλει δεν την θέλω. Γιατί κάθεσαι και φλυαρεις;"του λέω.

"Αχ Άρη άρχισε να σε τυφλώνει ο έρωτας."λέει δραματικά και τον χτυπάω στο κεφάλι πριν αρχίσουμε να γελάμε.