Κρατάω την τσάντα μου στον ώμο μου πριν γυρίσω να κοιτάξω την μαμά του Άρη.
"Σε ευχαριστώ που με άφησες να μείνω." Της χαμογελάω πριν με τραβήξει σε μια αγκαλιά.
"Εγώ σε ευχαριστώ, είχα να δω τον Άρη χρόνια και τον είδα επειδή ήσουν εσύ εδώ." Μου λέει και ένιωσα ένα περίεργο συναίσθημα πριν γνέψω.
"Θα πάνε όλα καλά, μην ανησυχείς." Χαϊδεύει τα μαλλιά μου πριν γυρίσω και μπω στο αυτοκίνητο του μπαμπά μου.
Αφήνω την τσάντα μου στα πίσω καθίσματα και κάθομαι στην θέση του συνοδηγού φορώντας την ζώνη ασφαλείας.
"Συγνώμη που έφυγα." Λέω μετά από αρκετή ησυχία και με κοιτάει στιγμιαία.
"Ότι έγινε, έγινε." Απαντάει και αφήνω μια ανάσα, "Δεν πιστεύω να σε πειραξε." Μου λέει και τον κοιτάω.
"Όχι μπαμπά, δεν μου έκανε τίποτα." Είπα καθώς κοιτούσα έξω από το παράθυρο.
"Δεν θα στείλεις αστυνομία στο σπίτι του, σωστά;" Ρωτάω λίγο αργότερα.
"Αυτό είναι δικιά μου δουλειά Εύα."
[...]
Όταν μπήκα στο σπίτι μου μετά από τόσες μέρες άφησα μία ανάσα πριν αφήσω την τσάντα μου να πέσει στο πάτωμα.
Μόλις με είδε η μαμά μου τύλιξε τα χέρια της γύρω μου και έκρυψε το πρόσωπο της ανάμεσα στα μαλλιά μου.
"Ευτυχώς θεέ μου είσαι καλά." Μου λέει κρατώντας το πρόσωπο μου στα χέρια της.
"Μαμά, είναι κάτι που πρέπει να σου πω."
Άρης pov,
Πάτησα το τσιγάρο στον δρόμο για να σβήσει και φυσηξα τον καπνό πριν κοιτάξω το κινητό μου που χτυπούσε ασταμάτητα.
Το όνομα του Τζακ άναψε στην οθόνη και το σήκωσα, "Τι;" Λέω πριν μπω μέσα στο αμάξι.
"Τι; Σοβαρά ρωτάς τι; Δεν μπορούσες να πέσεις πιο πολύ στα μάτια μου Άρη." Η φωνή του Μάρκου ακούστηκε.
"Πιστεύεις εσύ θα αντιδρούσες καλύτερα; Πιστεύεις θα έκανες κάτι διαφορετικό αν εσύ μάθαινες ότι η Έλλη ήταν έγκυος όταν είχες προβλήματα με την αστυνομία;" Του απαντάω απότομα.
"Εγώ δεν θα την παρατούσα και θα έφευγα. Ούτε θα αγνοούσα ότι υπάρχει μόνο και μόνο επειδή δεν είμαι έτοιμος. Για να μην αναφέρω ότι θα το συζητούσα μαζί της πριν πω το οτιδήποτε." Μου λέει και βάζω μπρος στο αυτοκίνητο.
YOU ARE READING
My anarchy
Action"Ρε φίλε, την αγαπάς;" Με ρωτάει και γυρνάω να τον κοιτάξω. "Όσο τίποτα άλλο." Του απάνταω και χαμογελάει. "Τότε γιατί κάθεσαι εδώ και κλαιγεσαι αντί να πας να την βρεις;" Λέει και κοιτάω τον ουρανό. "Γιατί αν την αγαπώ πρέπει να μείνω μακριά της...