My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 23

Άρης pov

Ανοίγω αργά την πόρτα του δωματίου και κάνω ησυχία καθώς μπαίνω μέσα.

Πλησιάζω το κρεβάτι για να πάρω τον φορτιστή μου και την κοιτάω καθώς κοιμάται.

Ή τουλάχιστον νόμιζα πως κοιμόταν.

"Ξανά ήρθες..." Χαζογελαει και με κοιτάει.

"Ήρθα να πάρω κάτι, εσύ κοιμήσου τώρα." Της λέω ψιθυριστά κρατώντας τον φορτιστή μου στο ένα μου χέρι.

Χωρίς να το περιμένω με τραβάει από την μπλούζα και πέφτω πάνω της. Ξεκινάει να γελάει και γυρνάω να την κοιτάξω.

"Εύα συνελθε επιτέλους." Της λέω σοβαρά.

"Έλα τώρα...μια αγκαλίτσα." Απλώνει τα χέρια της μπροστά μου και την κοιτάω περίεργα.

"Αν αυτό σημαίνει ότι θα κοιμηθείς." Αφήνω μια ανάσα και τυλίγω τα χέρια μου γύρω της.

Ξαπλώνω δίπλα της και ακουμπάει το κεφάλι της πάνω στο στέρνο μου ανασαίνοντας αργά.

Να πω την αλήθεια μου αρέσει πιο πολύ η μεθυσμένη Εύα.

Καλά και η νηφάλια...κυρίως όταν νευριάζει.

Την κοιτάω που κοιμάται ήδη και χαμογελάω αχνά. Προσπαθώ να πάρω τα χέρια μου και να σηκωθώ για να πάω πίσω στον καναπε μου αλλά σφίγγει τα χέρια της γύρω από την μέση μου.

Θα έλεγα ότι δεν μου αρέσει αυτό αλλά θα ήταν ψέμα.

Εύας pov

Ανοίγω αργά τα μάτια μου και κοιτάω το δωμάτιο περίεργα. Στηρίζομαι στα χέρια μου και απλώνω το χέρι μου για να πάρω το κινητό μου αλλά δεν υπολογίζω καλά την απόσταση και πέφτω στο πάτωμα.

Πιάνω το κεφάλι μου και ξεφυσαω πριν σηκωθώ όρθια. Βάζω το κινητό στην τσέπη από την φόρμα που σίγουρα δεν είναι δικιά μου και βγαίνω αργά από το δωμάτιο.

Όταν φτάνω στο σαλόνι βλέπω τον Άρη στον καναπέ με το ένα χέρι του πάνω στο στήθος του και το άλλο πίσω από το κεφάλι του.

Τον κοιτάω καθώς κοιμάται και φενεται πολύ πιο ήρεμος από ότι τον έχω συνηθίσει να είναι.

"Βγάλε μία φωτογραφία. Θα κρατήσει πιο πολύ." Τον ακούω να μουρμουρίζει και κάνω ένα βήμα μακριά του ξαφνιασμένη.

"Ήθελα να δω αν ζούσες ή αν πέθανες." Λέω γρήγορα και γελάει ανοίγοντας τα μάτια του.

"Μικρή, εγώ δεν ήπια τίποτα χθες σε σχέση με εσένα. Εσύ υπήρχε περίπτωση να πεθάνεις στον ύπνο σου." Μου λέει και τον κοιτάω περίεργα.