Vücudumu sana yaslayabilir miyim şimdi?
Kendimin başka bir hikayesini dinlemek için oraya gider gelirim.
Bu gece vücudumu sana yaslayabilir miyim?
Günde ve gecede seni düşünüyorum hayallerimde...
~Taehyung~
__________________💦
Sonrasında ne oldu bilmiyorum ama son hatırladığım gözlerimin kararıp sert zemine düşmektense güçlü kolların beni tuttuğuydu...
"Abi durumu iyi sadece korktuğu için bayılmış."
Uyanmam için direten ışık sayesinde derin uykumdan uyanıp, gözlerimi usulca açtığımda gözlerime yansıyan beyaz ışığı örtmek amacıyla, sağ elimin tersiyle gözlerimi kapadım. Yeni açılan gözlerimin, yansıyan ışığa alışması için öylece beklerken;
"Alp! Komodinin üzerindeki gece lambasını aç ben de odanın ışığını kapatacağım."
"Tamam abi."
Açamadığım gözlerimle sadece neler döndüğünü anlamaya çalışırken aniden kaybolan ışık sayesinde elimi gözlerimden çektim. Gözlerim etrafı taradığında yanı başımda duran, siyah gece lambası açılmış, yanında ise ayakta duran, bakışlarını bende tutan Alp'i gördüm.
"Efsun nasıl hissediyorsun?"
Nasıl mı berbat!
Bu gece yaşananlar gözlerimin önümde tekrar canlanınca daha fazla görmemek adına başımı başka yöne çevirdim. Bu kez yatağın kenarında, kollarını birbirine bağlamış, keskin bakışlarıyla gözlerini üzerime diken Ali'yi bulmuştum.
"Efsun cevap ver."
"İyi değilim Ali bey! sürekli gözlerimin önünde birilerinin ölümünü görüyorum. Nasıl iyi olabilirim!?"
Daha fazla tutamadığım gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüp üzerimdeki örtüye damlıyordu. Artık bu kadarı fazlaydı. Gözlerim kaç kez daha vurulup öldürülen insan görecekti? Nasıl bir caninin evinde yaşıyordum ben! Evet sevdiğim adam olabilir ama seven insan sarıp sarmalayan, koruyandır.
Ali geldiğimden beri beni mutsuz etmekten başka ne yaptı?
"Efsun sana çabuk yanıma gelmeni söylemiştim ama sen beni dinlemedin! Dinleseydin bu yaşananlar olmayacaktı!"
"Size ihtiyacım yoktu. Ben o adamdan kurtulmanın yolunu bulabilirdim. Ama siz yine her zamanki gibi can almaktan başka bir şey yapmadınız."
"Nasıl kurtulacaktın ha! Kurtulmak için çaba sarfettiğini görmedim mi sanıyorsun? Sen güçsüzsün Efsun.
Bu yüzden seni daima koruyacak kişi benim!"
"Değilsiniz! Siz değilsiniz! Benim hiçbir şeyim değilsiniz beni korumayın."
"Sen ne dersen de. Kendi bildiğimi yapacağım unutma sen o gece kararını verdin. Benim dediklerimi yapmaktan başka seçeneğin yok. Sen benimsin anladın mı?"
"Değilim hiçbir şeyiniz değilim!" Diye bağırdığımda Ali öne doğru bir adım atarak, eğilmişti.
"Yeter Efsun! Ağlamayı da kes! Sen ağlayınca her yeri yakıp kavurmak istiyorum. Ağlama!"
Sustum. Zaten susmaktan başka çarem yoktu ben hiçbir şeydim. Bu evde dönüp dolaşan her denileni yapan bir kuklaydım. Öyle olmalıydım Ali'nin dediği gibi başka seçeneğim yok. Ben mutlu olmayı haketmiyorum.
Konuşmadım ama gözyaşlarımı ne kadar tutmak istesemde bir faydası yoktu. Elimin tersiyle silsem bile yerine yenileri ekleniyordu.
"Ağlamayı kes Efsun!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK
Teen Fiction"Benden seni özgür bırakıp gitmeni isteyeceksin ama bu mümkün değil" "Neden? Polise ihbar etmeyeceğim benden ne istiyorsun!" "Seni bırakamam bu zamana kadar işlerimde bir pürüz çıktığında hemen hallederdim. Ama ben kararımı sana bir şans vermekte kı...
