Öğrendim ki her insanın bir karanlık tarafı var, sadece bazı insanlar bunu diğerlerinden daha iyi gizleyebilirler.
Ig:sanalklinik
________________💦
"Efsun!"
Ali'nin seslenmesiyle ürküp hemen arkamı döndüm. Yüzümdeki şaşkınlığı farkettirmemek adına yavaşça içime derin bir nefes alıp geri verdim. Ali'nin mutfaktaki haline kıyasla şu an sakin bir yüz ifadesiyle bana bakıyordu.
"Konuşmamız gerek." Sol tarafımda hissettiğim hareketlilikle Serhat'ın arkamdan yürüdüğünü anladım. Serhat yanımdan geçip Ali'nin karşısında bana sırtı dönük bir şekilde durmuştu.
"Sen neden hala buradasın? Belgeleri şirkete götür." Serhat Ali'nin emriyle başını bir kez kaldırıp onayladı.
"Tamam efendim." Serhat yanımızdan uzaklaşıp dış kapıya ilerleyerek dışarı çıkmıştı. Koridorda Ali ile baş başa kaldığımızı farkettiğimde arkamı dönüp odama ilerledim.
"Efsun sana konuşmamız gerek dedim." Odamın kapı kolunu tutup Ali'ye döndüm.
"Odama gel."
Ardından kapıyı açarak odama girdim. Ali'nin geleceğini bilerek kapıyı kapatmadım. Yatağın baş ucuna oturduğumda Ali kapıda görünmüştü. Açıkçası ne söyleyeceğini çok merak ediyordum. Birşah abla'nın söyledikleri karşısında ona olan ön yargım biraz olsun kırılmıştı. Şimdi ise ne diyeceğini merak edip kafa yoruyordum. Ben gözlerimi onun gözlerine dikmiş, düşünürken o ise yanıma gelip karşımda oturdu. Maviliklerinin güzelliği hızla gözlerimi etkisi altına alarak konuştu;
"Okula gitmekte çok mu kararlısın Efsun." Diye sorduğunda hemen cevaplamayıp düşündüm. Eğer evet dersem beni korumak için daha fazla emek sarfedecek ama kabul etmezsemde okul hayatımı tamamen kaybedeceğim. Karar veremiyordum.
"Bilemiyorum kafam karışık."
"Neden? Dün okula gitmekte çok ısrarcı davranıyordun."
"Evet ama şimdi ise kararsızım."
"Hangisi daha ağır basıyor Efsun?"
"Okula gitmek istiyorum. Ama sen defalarca çok tehlikeli olduğunu söyledin. Şimdi ise gidip gitmemek arasında kaldım."
Ali'ye Birşah'ın söyledikleri hakkında bir şey söylemek istemedim. Birşah'ın anlattıkları yüzünden sinirlenip durumu daha kötü duruma sokabilirdi. Çünkü Ali ölen kardeşi konusunda çok hassastı. Bir anda parlayıp bana kızabilirdi.
"Dün gece bu konu üzerinde düşündüm. Ve sabahta birkaç arama yaptım. Seni okula gönderebilirim. Ama bu pekte kolay olmayacak. Sıkı bir güvenlik içerisinde okula gidip geleceksin."
Okula gidebileceğim için hem heycanım hem de merakım artmıştı.
"Nasıl bir güvenlik olacak?"
"Her sabah seni ben okula götürürken ön ve arka tarafımızda korumalar olacak. Okul içerisinde ise yanına Serhat'ı dikeceğim. Ders içerisinde sınıfa girmeyecek ama sen girmeden bir kontrol yapacak. Sonrasında sabahki gibi korumalarla eve geleceksin."
"Sence bu az olmadı mı? Sınıfta sırada otururken her iki yanıma,
ön ve arkama da koruma koymalısın."
"Aslında onu ben de düşündüm. Ama ders dinlerken konsantre olamazsın diye vazgeçtim."
"Sen ciddi misin ya!"
"Evet Efsun, şaka yapıyor gibi bi halim mi var?"
"Ben o korumalarla okulun içine falan giremem. Utangaç biriyim. Korumalarla içeri girersem daha çok dikkat çekip herkesin bana bakmasına neden olacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK
Teen Fiction"Benden seni özgür bırakıp gitmeni isteyeceksin ama bu mümkün değil" "Neden? Polise ihbar etmeyeceğim benden ne istiyorsun!" "Seni bırakamam bu zamana kadar işlerimde bir pürüz çıktığında hemen hallederdim. Ama ben kararımı sana bir şans vermekte kı...
