Aşk sadece sevgi ile mükemmel olabilir, tüm zayıflıklarım gizlenebilir.
BTS ~ Fake Love~
__________________💦
"Küçük bir hata nelere mal olur kanıtı."
Gizem'in son sözünün hemen ardından karşımızdaki genç adam bir anda geriye doğru sandalyesini itip ayağa kalktı. Genç adam hızla arkasını dönüp yanımızdan uzaklaşmak isterken karşısında Serhat'ı buldu. Gözleri korku içerisinde fal taş gibi açılmış korkuyla Serhat'a bakıyordu.
"Bir sorun mu var Efsun hanım." Serhat'ın adamdan gözlerini ayırmadan sorduğu sorunun cevabını düşünmeye bile gerek duymadım. Benim yüzümden bir başkasının zarar görmesine içim el vermiyordu. Tıpkı Alper'de olduğu gibi...
"Hayır, sorun yok. Bırak gitsin."
Serhat benden aldığı onay ile biraz daha karşısında dikilmiş ardından kenara geçerek genç adamın gitmesine izin vermişti. Adam korkuyla kantinden koşarcasına çıkarken benim gözlerim tedirgince Gizem'e döndü. Herkesin Ali'den korkmasından dolayı yaşıtlarımın yanıma gelmesi pek mümkün değil gibiydi. Ama ben yine de bir umut diyerek Gizem'e baktım.
Gizem'in bakışları kantin kapısından ayrılıp bana dönerek baktığında düşünür gibi bir hali vardı.
"Düşündüm de aslında seninle arkadaş olmak iyi olabilir. Her ne kadar sevgilin korkutucu biri olsa da seninle arkadaş olarak kalmaya devam edeceğim."
"Çok teşekkür ederim. Benim pek arkadaşım olmadığı için kendimi biraz yalnız hissediyordum."
"O zaman ne mutlu bana Efsun." Ona gülümseyerek baktığımda çalınan ders zili ile sohbetimiz yarıda kalmıştı. Masada duran kahvelerimiz elimize alarak ayağa kalktık. Yaşanan olay sonrası Serhat yine eski yerine, kapı kenarında durmuş etrafı izliyordu. Bizim ayağa kalkmamızla dikkatini bize vermişti.
Yanımdaki Gizem'le kantin çıkışına ilerlerken kolumda hissettiğim hareketlilikle koluma baktım. Gizem kolunu kolumdan geçirerek yürümeye devam etti. Onun bu davranışından memnun kalarak ben de önüme döndüm.
Kantinden çıkıp koridorda ilerlerken bazı öğrenciler durup kısaca beni süzmüş bazen de benden korkup arkasını dönerek ters taraftan ilerlemiştiler. Bunun canımı sıkmasına izin vermemeliydim. Alışmam gerekiyordu. Çünkü ben artık eskisi gibi sıradan bir öğrenci değildim. Buradaki herkes benim Ali'nin sevgilisi olduğumu biliyorlardı.
Sınıfımızdan içeri girerken bile Gizem kolumdan çıkmayıp ilerlemişti. Ta ki sıramıza gelene kadar. Kendi tarafımıza geçip oturduğumuzda Öğretmen gelinceye kadar kısa bir sohbet etmiş ardından Öğretmen'in derse gelmesiyle dikkatimizi derse verdik.
***
Çalan çıkış zilinin ardından dağıtılan kitapları sırt çantama yerleştirip ayağı kalktım. Yanımda oturan Gizem de aynı şekilde yaparak kalkıp yanıma geldiğinde çantamı sol omzumdan geçirerek kapıya ilerledik. Bize bakan Serhat'ın yanından geçmek isterken elini önüme koyarak izin vermedi. Neden gitmeme izin vermediğini anlamak için ona baktım.
"Çantanı ben taşırım. Ver bana" Serhat isteğini kırmayıp çantamı omzumdan yavaşça çıkardım. Çantam koyduğum kitaplar yüzünden ağırlaşmıştı. Serhat'ın taşıma isteğini geri çevirememiştim. Serhat çantamı sol elinde tutarak benim önden yürümemi bekledi. Gizem ile sınıftan çıkıp koridorda ilerledik.
"Yarın biraz bahçeye çıkalım. Çimenlerde otururuz olur mu Efsun?"
"Olur hem sınıf biraz sıcak gölge bir yerde otururuz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK
Teen Fiction"Benden seni özgür bırakıp gitmeni isteyeceksin ama bu mümkün değil" "Neden? Polise ihbar etmeyeceğim benden ne istiyorsun!" "Seni bırakamam bu zamana kadar işlerimde bir pürüz çıktığında hemen hallederdim. Ama ben kararımı sana bir şans vermekte kı...
