"Benden seni özgür bırakıp gitmeni isteyeceksin ama bu mümkün değil"
"Neden? Polise ihbar etmeyeceğim benden ne istiyorsun!"
"Seni bırakamam bu zamana kadar işlerimde bir pürüz çıktığında hemen hallederdim. Ama ben kararımı sana bir şans vermekte kı...
Bir zamanlar korktuğumuz çöl; Kan ter ,ve gözyaşımızla dönüştü denize. Fakat bu mutlulukların arasındaki korkularda ne. Hepimiz çok iyi biliyoruz ki bu yer çöldü aslında Umut var oldukça açılır yollar.
BTS~SEA __________________💦
"Efsun'um çoğu zamanımız kötü olaylarla geçti iyi zamanlarımız çok az bırak şu andan itibaren sana her daim mutlu ve huzurla yaşayabileceğin bir hayat sunayım. Seni kendime ettiğim Tutsaklığından dolayı vereceğin kararla kurtar ve hep benimle ol. Bırak sen ve ben yeni bir sayfa açarak özgürce yaşayalım ve ben seni ömrümün yetiğinceye kadar seni sevmeye devam edeyim. Benimle evlenir misin Efsun'um?"
Ali elindeki mavi kutunun kapağını açarak maviliklerini bana dikerken ben dolu gözlerim yüzünden onu bulanık görüyordum. Yepyeni bir hayata başlamam adına bana el uzatıyordu. Ben bu eli ne olursa olsun geri çevirmeyecektim. Ailemi kaybetmemin ardından sevinç ve hayallerimi bir kenara bırakmak zorunda kalmıştım. Şimdi ise bıraktıklarım uzun zaman sonra bana el uzatıyor 'Gel mutlu olalım.' diyordu.
Gözlerim kutunun içerisinde zerafetini açıkça belli eden yüzüğe kaydı. Üzerinde bulunan taşlar ile baget şekliyle çok hoş görünüyorken onu parmağıma takmak için can atıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülümsememi durduramayarak elimi ona doğru uzattım. "Bu zamana kadar yaptığın her kötü davranışını affediyorum. Ben sana delicesine bağlanmışken her şeyi bırakıp gitmek benim ölüm fermanımı yazmam demektir. Yüzüğü parmağıma taktığın an benim için yeni bir hayat başlayacak Ali. Hayatımın başrolünde sen olacaksın. Bu yüzük hiçbir zaman bitmeyecek aşkımızın bir nişanesi olsun." Gözlerim ile işaret ettiğim yüzüğe Ali kısaca bakmış ardından tekrar bana dönmüştü.
"Efsun iyi ki varsın. İyi ki hayatımdasın. Seni üzmemeye gayret edeceğim. Gayret edeceğim diyorum çünkü konu sen olunca kendimi kaybediyorum." Ali dişleri gözükecek şekilde gülümsüyordu. Sol eli usulca uzanıp sağ elimi tutarken ben ise heycanla yüzüğün parmağımdan geçmesini bekliyordum. Kalbim sanki ağzımda atıyor yutkunmakta zorlanıyorum. Ali sanki biz ağır çekimdeymişçesine ya da ben heycandan öyle görüyordum. Yüzüğü tek eliyle kutudan çıkarıp bir kenara atmıştı.
Ali elindeki benim olacak yüzüğü, yüzük parmağımın ucunda durdurdu. Mavilikleri beni bulurken ben bozmadığım gülümsemem ile onu izliyordum. Az önce sorduğu soruyu tekrar sordu;
"Benimle evlenir misin Efsun'um? Tekrar sorduğu sorusuna karşın başımı sallayarak cevapladım. "Evet" Ali benden aldığı onayla yüzüğü parmağımdan geçirdi. İşte o an kendimi dünyanın en mutlu insanıymışım gibi hissettim. Bu duygu bambaşkaydı. Bunu yaşamak gerekirdi. Ali sol elini yukarı kaldırarak avucunu yanağıma yasladı. Yanağımı avucuna yaslayarak ona baktım.
