"Eh, kase hindi konaman alam na sya pala ang owner neto, edi sana hindi na ako dito nag check in diba, sorry na nga eh" nakangusong paliwanag ni lily, nandito kaming tatlong babae sa kwarto at masama ang tingin ko saknya.
"Sana kase chineck mo muna! Alam mo naman na iniiwasan kona eh." Singhal ko sakanya, mas ngumuso naman sya.
"Oo na, sorry na ha? Sorry please feluz naman eh" pangungulit nya, bumuntong hininga nalang ako at dumungaw sa veranda ng kwarto, tanaw mula dito ang iba't ibang uri ng puno, mga nag gagandahang bulaklak at maraming ilaw.
Ano nang gagawin ko? Mukang pinag lalapit kami ng tadhana.
Bumalik lang ako sa reyalidad ng may katok ng katok sa pinto, binuksan agad iyon ni mielle, at bumungad si carl ang boyfriend nya.
"May kakilala ba kayong manggagawa around laguna?" Tanong nya at isa isa kaming tinignan, umiling naman ako at ganon den sila, bumagsak naman ang balikat nya.
"Bakit carl? May problema ba?" Tanong ko, nag aalangan pa sya ngunit sumagot den.
" Mukang hindi makakauwi si George ngayon, nasiraan kase sya eh, sinabi na nga naming dito nalang muna kase tignan nyo malakas ang ulan at baka mapano pa sya, eh ayaw nyang makinig samin, tulungan nyo naman ako oh." Mahabang paliwanag nya, kunot noo kong sinilip ang bintana at tamannga sya malakas ang ulan at hangin, delikado nga.
"Kailangan nya daw kaseng umuwi eh, may lagnat ata ang asawa nya." Dagdag nya, napahinto naman ako at tumingin sakanya.
"Kakausapin ko sya." Sagot ko at hindi kona hinintay ang sagot nila at pumihit na paalis, bumaba agad ako at dumiretso sa kung saan sya. Bakas ang pag aalala sa muka nya habang may kausap sa telepono.
Hinintay ko munang matapos sya bago lumapit sakanya, pilit kong pinapalakas ang loob nang lumingon sya sa gawi ko.
"Malakas ang ulan, gustuhin mo mang umalis ay hindi maaari, delikado na." Mahinahong sabi ko at diretsong tumingin aa mata nya, halata ang galit sa muka nya at panay ang silip sa cellphone at labas. Nag paikot ikot den sya sa harap ko.
"I need to go! She needs me! Fuck the rain!!" Gigil na sigaw nya, nagulat ako ngunit hindi ko iyon pinahalata.
"But it's dangerous! Look outside! George alam kong nag aalala ka sakanya, normal dahil a-asawa ka, pero delikado nga! Delikado-" pinutol nya ang sasabihin ko.
"She's my fucking wife feliz! She needs me! Dalawa lang silang nandoon! Sige sabihin mo paano akong makatatagal dito? Yung asawa ko may sakit at kailangan nyang nandoon ako!"
"Pero hindi ka doktor kaya wag kang umarte na parang napaka lala ng sakit nya!!!" Sigaw ko den, ngunit napahinto ako dahil bakas ang matinding galit sa nga mata nya lalo na sa sinabi ko.
"You dont know nothing Feliz! Nothing, so dont act like you're controlling me! Because she's my wife and you're not." Madiin ang pag kakasabi nya sa huling linya bago ako talikuran,
Naiiyak ako sa sakit at pag kakapahiya, i know and I'm aware of that, pero kailangan nya ba talagang ipamuka saakin yun? Sa mismong muka ko? Napaupo ako sa pang hihina, nanlambot ang tuhod ko.
The world is really changing, dati ay isang sabi kolang para syang bata kung makasunod, ngunit ngayon haysss....
Tumayo ako at umarte na parang walang nangyare, wala padeng humpay ang pag buhos ng ulan, malakas ang hangin at ang lamig lamig ngayon. Naguilty ako sa sinabi ko kanina sakanya, i know he's worried because he looks like.
Wala sa sariling bumalik ako sa kwarto, hindi kona pinansin pa ang pag tatanong nila saakin, mabilis kong kinuha ang cellphone ko at lumabas ulit. Dumiretso ako sa kusina at doon ko kinontak ang isa sa mga kakilala kong doktor.
"Good evening Miss feliz! What can i do for you?" Salubong nya saakin mula sa kabilang , linya, hindi na ako nag paligoy ligoy pa at sinabi saknaya ang pakay ko.
