CHAPTER THIRTY NINE

0 1 0
                                    


It's 11 in the evening and i can't sleep, marahan kong isinara ang pinto ng kwarto upang hindi gising ang natutulog nang si Lily at mielle, dumiretso ako sa kusina para sana kumuha ng fresh milk, ngunit napatalon ako ng makitang nandoon si george umiinom ng kape.



Inangat nya ang tingin saakin, tinanggal ko ang kaba at gulat sa dibdib at nag patuloy sa balak, nararamdaman ko ang pag sunod ng tingin nya saakin habang kumukuha at nag sasalin ng gatas sa baso.



"Hindi kaden makatulog?" He said in his husky voice, mapupungay na ang mga mata nya nang lingunin ko sya, pilit lang akong ngumiti at isinandal ang ilkod sa pader at humarap saknya.




"Hmm, masyadong okyupado ang utak ko, kaya ang pag tulog ay hindi ko magawa." Sabi ko, pinag krus ko ang braso aa dibdib.






"Ano namang namang dahilan ng pag kakaokyupa nyang isip mo? Or sino?" Tanong nya, kunot noo ko syang pinag masdan. Hindi ko sya sinagot at lumipad ang isip ko aa maraming bagay, is this the right time for us? To clarify everything?

Bumalik ako sa reyalidad ng mag salita muli sya.



"Can i ask?" Sabi nya at noon kolang napansin na may alak na pala syang nilalagok.


"Hmm?" Ako. Nag salin sya sa baso at dinausdos papunta saakin, tinanggap kona man iyon, nilagok ko ito, ramdam ko ang likidong pababa mula sa lalamunan ko.






"Paano? Paano mong nakaya ang lahat, habang wala ako?" Parang binomba ang dibdib ko sa tanong nyang iyon,, hindi ako handa sa ganito! Kung kanina ay iniisip ko na baka mapag usapan nga namin ito, pero ang totoo ay hindi kopa kaya. Ayokong ipamuka nya saakin ulit ang katotohanang alam kong ikakasakit ng puso ko.




"Bakit? Why do you wanna know?" Matigas kong tanong, natahimik sya at parang nag isip pa.



"S-orry, it's okay, you don't need to answe-"pinutol ko ang sasabihin nya.






"I don't have any choice, masyadong masakit, hindi ko kinaya, dahil duwag ako George alm mo iyon! Hindi ko kaya ang ganon, pero may mangyayare ba pag pinag patuloy ko ang pag mumokmok ko? Ilang beses kong sinubukang kalimutan at huminto pero wala eh" sabi ko at umiling pa.
"Nakikita moba ito?" Sabi ko at inilapit sakanya ang ring finger ko, kung saan naksuot ang singsing na binigay nya. Lungkot ang nakita ko sa mga mata, panghihinayang at sakit.




"Sa tuwing makikita ko ito? Bumabalik ang lahat eh, paano ako aahon kung patuloy akong binabalikan ng mga pangako mo? Ilang taon George, anim! Ganoong katagal kitang hinintay, pero may nangyare ba?" Gumaralgal ang boses ko, nangilid ang luha sa mata ko.




"Tapos ano? Ha? M-malalaman kong may..... B-a-go na?" Pigil ang hikbing sabi ko.  Pumikit ako ng mariin para pigilan ang malakas na pag iyak. Ngunit ng ididilat kona ang mata ay bumungad saakin ang nag aalala nyang muka.



Vote!!!! Thank you!!


Walang pasabing hinagkan nya ang aking labi, napapikit ako sa halik nyang iyon, marahan, malambot, ngui ramdam mo ang sakit, nanatiling mag kadikit ang labi namin ng ilang segundo bago sya kusang kumalas.


Pinag dikit nya ang aming noo, naduduling ako sa sobrang lapit ng muka namin aa isat isa, patuloy sa pagbagsakan ang luba sa mata ko habang nakatitig sa madilim nyang mata.

𝑔𝑒𝑜𝑟𝑔𝑒, 𝑠𝑎𝑏𝑖ℎ𝑖𝑛 𝑚𝑜 𝑠𝑎𝑎𝑘𝑖𝑛, 𝑝𝑎𝑎𝑛𝑜 𝑛𝑎 𝑎𝑘𝑜?

Hinaplos nya ang pisnge ko gamit ang sariling daliri dahilan upang mapapikit ako at mas umiyak, ramdam kong pag katapos ng gabing ito ay tapos na ang lahat.

Ang lahat lahat.....

Am I too late? (Completed)Where stories live. Discover now