"Waaahhh! Ayoko na ibaba nyo na ako dito!!" Natawa ako sa mga sigawan ng mga taong gusto nang kumawala sa rides na sinasakyan, pag mahihina ang loob wag na subok. Napangiti ako ng makitang napaka taming Tao ang nandito at mga nakangiti.Tumingala ako at pumikit bago bumagsak ang tingin sa singsing na bigay nya, ginawa ko itong pendant.
Finally! I am now the owner of one of the most famous amusement park. My own amusement park. I hope you know, I still miss you...
"Hey, churos?" Alok saakin ng kadadating lang na si Morrison, nakasunod sakanya ang nag haharutang si Ben at Lily, kasama den ang ate at kuya nilang nag katuluyan den. Ako nalang talaga ang naiwan.
Kinuha ko ang churos at kinagat Doon bago isoli sakanya, tinawanan nya lang ako, it's been years, 6 long years since I last saw him, but I can say that I am now doing and feeling well.
I learned a lot of lessons, and thankfully I have Morrison as my bff and of course Lily and Ben who comport me in the days that I needed someone.
Sabay sabay kaming nag lakad lakad, nililibot ang buong amusement park na bungad ng pagod at hirap ko, maraming batang nag tatakbuhan, mga magulang na namomobrelama sa likot ng mga anak nila, at mga teenager na nag titilian.
"Successful Mona no?" Sabi ni mielle, ang ate ni Ben, ngumiti lang ako, no I am not yet successful, waiting for years is like hell, magiging masaya ba ako Kung parang buong buhay ko nag hintay lang ako? I dreamed of business that can make all people happy, pero ako? Na owner? Hindi naging masaya.
Napahinto ako ng matanaw ang pinatayong mini house, kasya ang dalawang Tao sa lob nito, naalala ko Yung mga panahon na humahabol kami ng mga fans nya, at Doon sa mini house kami nag tago. Pinatayo ko iyon dahil napapangiti ako nun.
George? Kailan kaba babalik? Mag hihintay paba ako? O sumuko nalang?
Sa mga lumipas na panahon ay Wala akong naging balita sakanya, text o tawag man, sa anim na taong iyon ay kinalimutan Kona ang panonood ng tv, I don't know but I'm afraid of the news about him. I wonder? Is he became more successful? Is he okay? Doing fine? How I wish I was there supporting him.
Namimiss na Kita, lagi kitang namimis, walang Gabi na Hindi Kita iniisip, I always pray for you. Lagi Kong tinatanong ang sarili ko, naging Mali ba ang desisyon ko? O sadyang pinag lalayo kami?
Nasaan kami sa mini roller coaster Kung saan ang mga sumasakay ay mga 4-10, Hindi Ito kataasan Kung tutuusin ay pag tuminkayad ako ay maaabot ko ang railings. Napangiti ako ng Makita ang isang Bata na mukang bored na bored na. He looks familiar, he's aura everything.
Tatalikod na Sana ako ng marinig ang sigawan ng mga Tao agad nung naagaw ang atensyon ko, pag kaharap ay bumungad saakin ang nakalambiting Bata kanina, mahuhulog na sya Mula sa Taas. Dali Dali akong tumakbo at inabot ang Bata Mula sa Taas ng una ay nahirapan ako ngunit na ialis ko den sya sa panganib.
Ramdam ko ang sunod nila Morrison saakin, lumuhod ako at tinignan Kung may halos ba, ngunit Wala Naman Kaya nakahinga ako ng maluwag. Namumutla ang Bata Kaya Naman hinawakan ko Ito sa mag kabilang pisnge at ngumiti.
"It's okay! Are you hurt? You're such a brace boy!" Inaamo ko ang Bata upang Hindi tuluyang umiyak, walang pasabing yumakap Ito saakin. Nagulat ako at Hindi agad nakagalaw, bumilis ang tibok ng puso ko ng may maramdaman na kakaiba sa yakap nya.
"Feliz!" Sigaw ng pamilyar na boses Mula sa likod, nanindig ang mga balahibo ko, parang huminto ang oras at tanging tibok lang ng puso ko ang naririnig, is that him? Do I need to look back? Can I face him?
Humiwalay saakin ang Bata, dahan dahan akong tumayo at nangingilid ang luhang tumingin sa likod, kasabay noon ang pag takbo ng batang babae sakanya. Sinalubong nya Ito ng yakap, at nag aalalang tinignan Kung may galos.
May sinabi sya dito at walang pasabing nilingon ako, Kita ko ang gulat sa mga Mata nya, titig na titig sya saakin at ganoong den ako sakanya. I'm speechless....
George......