KAPTAN-I DERYA

11. Bölüm

Merhabalar güzel insanlar. Görüşmeyeli nasılsınız? Ben biraz yoğunum maalesef. Yeniden Kpss çalışmaya başladım. Galiba kaderim memur olmak :/ 

Sizler neler yapıyorsunuz? Mesela hiç çevrenizden birine Kaptan-ı Derya'yı tavsiye ettiniz mi? jhsjadsan

Her neyse ben sizi bölümle bırakayım da okuyup yorum yapın. Hikayelerimin sizde nasıl tepkiler yarattığını çok merak ediyorum.

Buradaki adımı değiştirdim.  Profilden beni takip etmeyi unutmayın.

Bu satıra en sevdiğiniz şarkıyı yazar mısınız? Bu aralar şarkı kıtlığı yaşıyorum da :)

⚓⚓⚓⚓⚓⚓⚓

11. BÖLÜM

Bölüm şarkısı: Kenan Doğulu-Tencere Kapak

"Gel vazgeçelim hiç zorlamadan
Sen aklı selim, ben yorgun adam
Bir yer bulalım, dünyadan uzak
Bir yer bulalım, dünyadan uzak"

Şarkı söylemek benim için apayrı bir dünya olmuştur her zaman. Doğrusu babamla aynı sebeplerden olmasa da bir mekânda şarkı söylemeyi benim de çok sevdiğim söylenemezdi. Çünkü sıradan hayatımda olduğu gibi şarkı söylerken de özgür olabilmeyi tercih ederdim, eğer mecburiyetlerim olmasaydı tabi. Eğer sıradan hayatımda özgürlüğümü sağlayabilecek kadar param olsaydı... Eğer Galata'nın kenarındaki o eve kira ödemeseydim...

Sokaktaki sanatçıları dinlemeyi bu yüzden hep çok sevmişimdir. Bir kaç kez benim de deneyimlediğim bu tecrübenin ne kadar hoş olduğunu bildiğimden belki de. Sokakta söylediğinizde hissettiğinizi söyleyebilirsiniz. Sokakta söylediğinizde sadece isteyen insanlar dinler sizi. Bir şeyler içmek için, felekten bir gece çalmak niyetiyle geldiği mekânda çalana razı olanlar gibi değildir bunun hissi. Birilerinin istediği şarkıyı dinlemek zorunda değildir sokaktaki dinleyiciler. Para vermediği için hizmetten faydalanma zorunluluğu hissetmezler. Ya da para verenler tamamen gönlünden koptu, seni çok beğendi diye verir o parayı. Daha azdır, daha değişkendir maddi kazancı ama verdiği zevk ölçülemez bile. His o an öyle yoğun olur ki şarkı sözleri ne anlatırsa anlatsın herkes alacağını alır. Doğru iletişim kurulur herkes arasında.

Şimdi, tam olarak şu an da öyle yüksek hisler tarafından sarılmış olmam aklıma getirmişti bunları. Fonda Diyar'ın gitarı vardı. Belki bana böyle hissettiren o gitarın tanıdık ritmiydi. Belki de Derya'nın özgür seçimiyle söylediği şarkı ya da şarkı sözlerinin bize bu kadar uygun olması... Belki o gösteri öpücüğü ya da hepsi... Bilmiyorum. Bildiğim tek şey çok tanıdık ve hasret duyduğum bir his tarafından sarmalanmış olmam.

"Yine gözümüz yükseklerde
Hayat geçiyor perde perde
Doydum artık bana müsaade
Bir yer bulalım, dünyadan uzak

Bir yol var ama her yerde tuzak
Bir yol daha var, dönmek de yasak
Deryaya yakın, dünyadan uzak
Deryaya yakın, dünyadan uzak

Yine gözümüz yükseklerde
Hayat geçiyor perde perde
Doydum artık bana müsaade
Bir yer bulalım, dünyadan uzak

Yapamadığım birçok şey var
Hem tatminsizim, hem günahkâr
Sen beni bu şehirden kurtar
Bir yer bulalım, dünyadan uzak

Yine gözümüz yükseklerde
Hayat geçiyor perde perde
Doydum artık bana müsaade
Bir yer bulalım, dünyadan uzak"