KAPTAN-I DERYA

31. Bölüm

Herkese Merhabalar. Yeni bölümle geldim sonunda.  Arayı fazla uzatmadan. Kendimi fazla yormadan. Sizi de oy oy diye sıkmadan haftalık bölüm atmaya karar verdim. Şartlar el verdiğince. Günlerimi gecelerime katarak yazdığım uzun bölümlere 100 200 oy gelince benim heves yerlerde sürünüyordu tabi. Gayretlerimizi kendimce birbirine yaklaştırdım. Bölüm kısa ama beğeni ile orantılı o yüzden bana kızmayın :D Ç.T ile de aynı sistemi uyguluyorum. Gayet verimli oluyor. Haftaya umarım uzun bir bölümle dönebilirim keyifli okumalar :)

⚓⚓⚓⚓⚓⚓⚓

31. Bölüm

"Bir gün Nilay'a yine görücü gelmiş ama bu defa başka, babası çok sıcak bakıyormuş. Nilay'ı darlamaya falan da başlamışlar kabul etsin diye. Abim bunu duyunca çıldırdı tabi."

Yani, çıldırılacak bir şey hak veriyorum. Kaynanam da hâlâ Başak'ı gözüme sokmaya çalışıyordu mesela...

"Nilay yine açıklamaya korkmuş. Ben Nilay'ı da anlıyorum. Rahmetli babası hakikaten sert bir adamdı. Mesela Nilay'ı zorla evlendirmezdi ama duysa ki sevgilisi var öyle bir adam olurdu. Ters, inat biriydi. Neyse işte Nilay yine açıklamayalım deyince abim çok büyük bir hata yapıyor ve Nilay'dan ayrılıyor." dedi. Sinirlenmiş olması o anları yeniden yaşadığını gösteriyordu.

"Sonra yetmiyor başka bir hata daha yapıp annemin o gün 'Sana çok güzel bir kız buldum' diye kendisine gelmesine karşın 'Tamam, hemen söz yapalım' diyor. İşte o kız Damla. Onların lanetleri tam olarak o andan sonra başlıyor"

Gözlerim irice açıldı ve merakla Kaptan'ı dinlemeye başladım.

Murat abi beni öyle hayal kırıklığına uğratmıştı ki tek kelime edemedim ama Derya devam etti. Sanırım o bu yaşananları atlattığından kolayca konuşabiliyordu.

"İki gün sonra söz takılacağı haberi Nilay'a gidince o da öfkesine yenik düşüp babasına tamam diyor ve o ikisi aynı gün başkalarıyla sözleniyorlar. Sırf inat uğruna yani."

Gerçekten inanamıyordum buna. Buna ve bu yaşananlara rağmen şu an evli olmalarına da...

"O inat devam etti tabi, ikisi de evlendiler. Aslında hayatlarına girdikleri kişilere de haksızlık ettiler. Bakma sen Damla'ya kızdığımıza Damla'ya da yazık."

"Tabi yazık." dedim öfkeyle. Öfkem Hem Murat abiye hem de Nilay'a idi. Belki o inat etmese Murat Abi de sözlenme saçmalığından dönecekti.

"Tahmin edeceğin üzere berbat bir evlilikleri vardı. Damla Abime deliler gibi âşık olmuştu ve karşılığını hiç alamadı. Alamadıkça kinlendi, kini ona hatalar yaptırdı. Damla bambaşka biri oldu. Çocuk istemedi abim, hiçbir şey demedi bana ama bence boşanmak hep aklının bir köşesindeydi. Ben aralarında karı kocalık ilişkisi olduğunu da düşünmüyordum ta ki Damla hamile olduğunu söyleyene kadar."

"Murat Abi sevinmedi tabi..."

"Sevinmemek ne ki yıkıldı. O ara sürekli içerdi abim. Zaten o yüzden ailenin geri kalanıyla da çok tartışırdı. Meğer sarhoş geldiği bir gün Damla..."

Devam etmedi ama elbette anladım. Bilinci yerinde değilken Murat Abiyle birlikte olmuştu. Yani gerçekten aralarında tensel bir ilişki yoktu o güne kadar...

"Mina doğdu sonra, Damla gerçekten çok umutluydu. Çocuk olunca düzelir diye düşündü. Ancak her şey aynıydı. Murat Abi Mina'ya da çok yaklaşmıyordu hatta başta. Yine bir gün büyük bir kavga oldu. Abim boşanalım dedi herkesin içinde. Damla da yorulmuştu sanırım. Biterse bitsin dedi dava açtılar ama Damla mahkemede yine vazgeçti. Anlaşmalı boşanma çekişmeliye döndü. O zaman Melike'yi bulduk işte. Abim Damla'ya çocuk sende kalsın, ölene kadar size bakacağım demişti o zaman ama Damla istemedi. Daha bir-bir buçuk yaşındaydı Mina. Sanırım Mina Abimde kalırsa eve girip çıkabileceğini düşündü. Hoş, abim yeniden evlenene kadar kaç kez geldi gitti de."