MONTGOMERY 7 : Free Fall

Ikadalawamput-apat na Tugtog

Sayo lang

"Excuse me," Saad ko bago ko sinagot ang tawag ni Clyde.

A smile instantly crept on my lips when I heard Clyde's laugh on the other line. 

"Gulat?" Pang-aasar niya.

Nagkunot ang noo ko. "Ang bilis mo naman? Hindi ba sabi ko mag focus ka muna diyan sa pinapagawa ng daddy mo?" I reprimanded him, kahit sa totoo lang ay ngiting-ngiti ako sa pinanggagagawa niya.

Muli siyang humalakhak at parang nabusog ang puso ko roon.

"Tumawag lang ako kasi..." he dragged until I heard a door closed. "...ayaw kitang kumain mag-isa. Naisip ko na baka gusto mo may kausap ka habang kumakain."

I smiled widely—kung posible pa ba 'to. I know he's just worried that I will feel alone or lonely lalo na at wala si mamshie o papshie para makasama ko sa hapag.

And knowing that he's worried warms my heart, kahit na lagi niya pinapadama sa akin, kahit na kailanman hindi siya nabigo na samahan ako sa lahat... ngayon ko lang nadama ito ng ganito.

Maybe because, it is the first time I opened up...

Napabuntong hininga ako at napatingin kay Angelo... na nakatingin naman sa kaliwa niya. Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya pero alam kong kailangan ko kausapin ng maayos—maliwanag, gusto ko siya maintindihan, gusto ko na magkaliwanagan kami sa mga nangyayari. If I have to draw the line, I would. This is a mistake we did before... not being able to draw the line—which led to us hurting other people.

Pero hindi ko 'yon gagawin at the expense of Clyde. I need to make sure that my relationship with Clyde is safe... hindi ko 'to kaya masakripisyo dahil lang sa kagustuhan ko na matigil na 'tong sakit na nadudulot ko kay Angelo.

At doon ako mag sisimula, kailangan ko marinig mula kay Angelo kung bakit siya umaakto ng ganito.

"Thank you, Clyde..." I sweetly said as he sighed from what he heard from me. "...actually gusto ko nga 'yon. Lalo na nung naserve lahat ng mga paborito ko... parang mas masarap pala kung kasalo kita." Tumibok ng malakas ang puso ko, parang nararamdaman nito ang koneksyon kay Clyde kahit na hindi kami magkaharap. "Pero mas mabuti kung matapos ka agad diyan para mapuntahan mo ako diba?" Suhestyon ko.

"Okay...okay, Miss Zabel." Aniya na may himig na pang-aasar muli.

Parang nakikita ko ang ekspresyon niya habang sinasabi niya 'yon, sigurado akong ngiting-ngiti siya at pinapasadahan ng dila ang kanyang pang-ibabang labi.

Typical Clyde's move when he's teasing me.

"Miss Zabel? Saan mo naman nakuha 'yan ha?" 

Kita ko ang mabilis na pagbaling ng tingin sa akin ni Angelo na tila ba may nasabi akong hindi tama. Napaayos siya ng upo at mataman akong tinignan.

Nakuha ni Clyde ang atensyon ko nang muli siyang humalakhak. "Secret. Hindi ko muna sasabihin sa'yo. Next time na."

Ngumiwi ako at napailing nalamang. "Keeping secrets from me, ha? Okay, aabangan ko 'yan, Mister Clyde." I teased and we both laughed.

Sandali siyang natigilan na nagpatigil din ng tibok saglit sa puso ko. Para bang nasasabik at may hinihintay marinig ang puso ko mula sa kanya.

"See you... Miss," he sweetly breathed. "I miss you," he added.

Parang nahulog ang puso ko at biglang tumalon mula sa pagkakahulog. Parang nakahinga ako...

"I miss you too... ingat ka 'ha," I breathed and smiled warmly.