MONTGOMERY 7 : Free Fall

Ika-siyam na Tugtog

Come back to me

How can he look at me like that?

Parang sasabog ang puso ko habang naaalala ang boses at mukha niya. He looks so sad and empty. Hindi ga'non ang ginusto kong madatnan sa muli naming pagkikita, hindi ga'non ang inaasahan kong makita.

I really... sincerely... hoped na sana ay okay lang siya. Marahil ay may mabigat siyang problema. Siguro sa business nila? There's this part of me na gusto ko malaman... pero iba na kasi ngayon, hindi ko na kailangan malaman.

If we could even go back as being friends— pero alam kong malabo na yun.

I didn't even bother to ask him.

Hindi ko na alam ang gagawin, hindi tulad noon.

"Lia..."

May pinagdadaanan kaya siya?

Is he really okay? O nag sinungaling siya sa akin nang sabihin niya na ayos lang siya?

"Hey..."

"Hmm?" Wala sa sariling tugon ko kay Clyde.

Nawala ako sa aking iniisip nang marinig ang boses ni Clyde. Nilingon ko siya at kita ko ang pag-aala sa kanyang mga mata habang mataman na nakatingin sa akin. Tila binabasa ang aking iniisip.

"Princess."

I bit my lower lip.

"Liazabel."

Inabot niya ang aking kamay at marahan iyon hinaplos. Para akong hinila mula sa malalim na pagkakalunod sa iniisip. Nanlambot ang puso ko nang lumalim ang tingin niya sa akin.

"Are you okay?" His voice sounded so worried.

I suddenly felt guilty.

Kumalma ang puso ko at napakagat muli sa aking pang ibabang labi sabay iwas ng tingin sa kanya.

I forced a smile and nodded. Napatingin ako sa labas at nakita na nasa tapat na kami ng bahay namin.

"You seem disturbed. Okay ka lang ba talaga?"

Bakas sa boses niya ang pag-aalala.

I shook my head.

Inabot ko ang bag ko at kinuha roon ang gamot niya. Inabot ko ang kamay niyang nakahawak sa akin at binigay ang gamot sa kanya. I closed his palm and tightly held it.

Mula sa pag-iiwas ko ng tingin ay lakas loob akong nag-angat ng tingin upang salubungin ang kanyang mga mata. I saw how his eyes shined while looking at me. Hindi ko napigilan ang mapangiti habang pinagmamasdan siya.

Ilang segundo kaming nanatiling ga'non. Kalmado ang aking puso at alam kong ga'non din ang sa kanya. We always tell each other before how much our heart calms whenever we look at each other.

"Tara? Let's drink some tea. Nahilig na rin sina papshie sa tea, panigurado ay may stock na ngayon sa bahay."

Siya naman ang sinuri ko ngayon. Pinagmasdan ko ang bawat kibot ng kanyang labi na para bang may gusto siya sabihin.

"Clyde... ayaw mo ba pumasok?" Tanong ko muli nang walang mamutawi mula sa kanya.

"Hm, may aasikasuhin kasi ako. Magkikita-kita kasi kami nina Uno ngayon." He took a deep breath. Tila hindi sangayon sa naging desisyon. "Tomorrow. I'll go tomorrow. Pakisabi nalang kina tito na bukas nalang ako papakita." Dagdag niya.

I showed a smile to assure him that it's okay. 

I nodded. "Tomorrow it is."