MONTGOMERY 7 : Free Fall

Ikadalawamput-pitong Tugtog

Miss you

"Kuya, hindi naman sa—"

"Uuwi kami!"

Napaawang ang labi ko sa narinig kay Kuya Lian. "Kuya!" 

"Our parents are having this problem, Liazabel!" Pagmamatigas niya. "Meron dapat kumausap kay papa!" Dagdag niya sa galit na boses.

"Kakausapin ko rin naman siya, Kuya..." 

"No! Kung meron dapat kumausap kay papa, kami 'yon ni Akiliano." 

Napabuntong hininga ako. Sa boses pa lang niya ay alam ko na hindi ko sila mapipigilan umuwi.

"Okay po..." mahina kong tugon.

Namayani ang katahimikan sa aming pagitan. Napagpasyahan ko na hindi ko na 'to matatago sa mga kuya ko. I was supposed to tell this first to Kuya Aki... being the one who's more calm and not impulsive— the eldest. Pero, hay! Nasaktuhan pa kung kailan may two-day trip meeting siya, kaya wala akong choice kung hindi sabihin na kay Kuya Lian ang nangyayari.

He sighed. "Hindi ako galit sa'yo, Lia." 

I nodded. "Alam ko po..."

He sighed again. "It's just, I can't believe this. I can't believe... na ngayon mo lang sinabi." Napaupo ako sa kama at napayakap sa mga binti ko. "Kung kailan wala na kayo sa bahay? Can't you see Lia? Our family is shattering... sana sinabi mo agad..."

I know, alam ko na mali ang ginawa ko pero hindi ko alam ang gagawin ko, ang sasabihin ko. I was supposed to be back there and leave mamshie and papshie happy, hindi ganito na sirang sira.

"I am sorry, Kuya... I am sorry for not telling you at that time. Akala ko kasi..." Tinago ko ang mukha ko sa mga binti ko... feeling the hollow pit in my stomach. "...akala ko maaayos pa. Just like you, I can't believe dad could actually do that, akala ko misunderstanding lang..."

Isang buntong hininga na naman ang kumawala sa kanya. "Okay... 'wag mo na isipin. How are you? How is mom?"

"Umalis si mommy kanina, pero pabalik na raw siya. May inasikaso lang daw siya. I'll tell her to call you once she reached the hotel."

"Okay... please do. I'll call you once makausap ko rin si Akiliano. Magpapa-book kami agad ng flight para makauwi diyan sa Pilipinas."

"Sige po..." Humiwalay na ako sa pagkakayakap sa binti ko at pinatong nalamang ang mukha ko roon.

"You? Kamusta ka? I know you're closest to papa. You look up to him more than anyone else. Okay ka lang ba?" Puno ng pag-aalala niyang tanong.

Mapait akong napangiti. Naramdaman ko ang pag babadya na manumbalik ang mga ala-ala sa isip ko, mga ala-ala namin ni papshie kung kaya't maagap ko rin pinigilan ang mga 'to. 

Tama si kuya, ako ang pinakamalapit kay papshie, I learned almost everything about music from him.

"Okay lang po, I have mom with me, kaming dalawa... we're getting by. Don't worry kuya, alam mo naman kami ni mamshie, we're alpha females." Tugon ko.

Muling namayani ang katahimikan, hindi namin alam pareho ang sasabihin sa isa't isa. Naiintindihan ko si Kuya Lian, ang gusto niya ay nandito sila para magsilbing bato namin ni mamshie lalo na at alam kong alam nila na nanghihina kami... lalo na si mamshie.

If we are hurt, what more si mamshie? Dad is the love of her life, she sacrificed a lot of things to be with him. Kahit ayaw nila lolo at lola sa relasyon nilang dalawa, she pushed through. Ang nangyaring 'to ay parang sampal sa kanya, na sana... nakinig nalang siya sa mga magulang niya.