MONTGOMERY 7 : Free Fall

Ikalimangpung Tugtog

Hi lovely Inspirados!

As promised: here's a link for the spotify playlist for Free Fall!

https://open.spotify.com/playlist/1b9TaxwrKQOLaoRjkAKG9e?si=QRfcNiuQRBy5GqAnJu4UhA&pi=a-oKhx8re4Qr2y

Enjoy! Thank you!

Chances

Ikaapat na silip kay Clyde

Having the chance to love her everyday just drowned me more. It was a struggle to convince myself everyday... na may hangganan ang lahat ng nararamdaman ko.

Drown in a way that... noon akala ko, by convincing myself every fucking day that I don't hold her heart... I'll be able to let go and save myself one day. Pero hindi, sa bawat ngiting makikita ko, sa bawat hawak at usap namin, parang lalo lang ako lumulubog, mas lalo ko lang siya minamahal.

Kung noon, dalawa ang pwedeng magpabago ng nararamdaman ko, my situation and her love for my cousin, ngayon... tanging ang pagmamahal nalang niya sa pinsan ko ang pwedeng pumigil sa akin.

Because I'll fix myself. I am determined to be okay just so I could be here. Aayusin ko ang buhay ko dahil iyon lang ang kontrolado ko.

And... that reality scared me more when we went back to the Philippines.

Noong bumalik kami, I told myself that I will loosen my grip towards her, mamahalin ko siya pero hindi gaanong mahigpit ang pagkakahawak ko... so that when she finally decided to go back to Angelo, I could let her go.

Sa parte ko, iniinom ko sa oras ang gamot ko, I still talk to my therapist, I tried my best to be okay... for her, I want to keep going.

Alam ko rin na kakaiba ang pagmamahal niya para kay Angelo noon, nakita ko iyon sa napakahabang panahon. Minsan naiisip ko na hindi na niya magagawang mag mahal pa.

But... the power she has over me whenever she assures me... parang gusto ko na talagang umasa na baka pwede? Baka pwedeng ako?

Luluhod at taimtim akong mag dadasal na pag bigyan ako.

"Nakakalimutan mo na ba ang pangako natin sa isa't isa?"

Umiling ako. "Hindi."

Tumango ako at binigyan siya ng ngiti. Akmang tatayo na ako nang hinila niya ako ulit para humarap sa akin.

"What we have is real, Clyde. It is real. Hindi ko alam kung saan mo nakukuha ang ideya na 'yan pero gusto lang kitang i-assure. Hm? That's why it doesn't bother me if I'll enter your room. We are what we are and it's special."

I bit my lower lip and saw her smiled to me.

Lia, wag kang ganyan, aasa na talaga ako.

Kahit gusto ko mag damot, hinayaan ko siya na makasalamuha si Angelo. Una sa lahat, pakiramdam ko wala akong karapatan na bakuran siya, pangalawa... gusto ko maging patas siya sa sarili niya at malaman kung ano ang gusto niya talaga.

Gusto ko siya maging masaya.

Kahit hindi ako, basta masaya siya... okay ako.

"You are spacing out again."

I watched her eyes, how guilty and shock she looks.

Sa mga nag daang taon na magkasama kami ay nakabisado ko na siya. Alam kong naguguluhan siya, nasasaktan ako na ga'non nga pero gusto ko pa rin siya samahan.

Kahit na kakapusin ata ako sa bawat pag hinga ko, sasamahan ko pa rin siya. I will only let her go when she finally decides that she chooses Angelo.

I never thought I could do this for a girl, akala ko noon magiging madali lahat para sa akin, I am good in school, hindi ako bulakbol, I have less escapades compared to my cousins, I don't have a bad reputation, I can easily date anyone I want... akala ko.