Dudaklarımı kanlı dudaklarına bastırdığımda gözlerindeki ifadeyi hiç bir zaman unutmayacağımı biliyordum. Büyük ihtimal o da bu öpücüğü asla unutamayacaktı. Gözlerimi kapattım ve o bakışları sonsuza kadar zihnime kazıdım
İki farklı karakterin kendi...
Dudaklarını ayırdığında geri çekilmeden gözleri kapalı bir şekilde bekliyordu.
Anlaşılan çok heyecanlı olduğu için ve o heyecanla beni öptüğü için nefes nefese kalmıştı.
Yavaşça aradaki mesafeyi kapatıp tekrar dudaklarını öpmüştüm.
Kutuyu tekrar alıp yüzüklerden birini ona uzattım. Elini hemen uzatarak beklemişti.
Ve yüzük o güzel narin parmaklarında bir şaheser gibi durmuştu.
'Ve buda benim için'
Kendim için olan yüzüğü de aldığımda elimden alarak avucunun içine saklamıştı.
"Senin yüzüğünü de ben takmak istiyorum"
Elimi tutarak büyük bir neşeyle yüzüğü takmış ve hemen ellerimizi kenetlemişti.
"Sanırım ilk defa manevi değeri bu kadar büyük olan hediyeler aldım. Bu doğum günüm şimdiden unutulmaz bir gün olarak listeyegeçti"
Tam konuşacağım sırada biranda duyduğumuz gürültüyle ikimizde doğrulmuştuk.
"Gök gürültüsü"
Sesin hemen arksında başlayan sağanak yağmurla neye uğradığımızı şaşırmıştık.
'Siktir....özel olarak kaz kez hava durumuna bakmıştım ve yağmur olmaması gerekti'
Ayağa kalkarak ona sarılmış ve ağacın altında yağmurdan korunmaya çalışmıştık ama hiç duracak gibi gözükmüyordu ve burada bekleyemezdik.
'Arabaya gitmemiz gerek ama nasıl? Sırılsıklam olacağız'
"Koşarız. Sonra hemen başka bir yere gider üzerimizi değiştiririz sorun değil Yoongi"
'Ahh cidden planım bozulmuştu. Güzel bir şekilde olsun istemiştim sadece'
"Hey sakin ol. Sorun yok. Ben gayet mutluyum böyle birşeyin olacağını tahmin edemezdinki. Sakın kızma. Şimdi beraber arbaya kadar koşalım"
Elini yanağıma koyarak ikna edici bir ses tonuyla öyle bir konuşmuştuki hayır demem imkansızdı.
'Ayakkabılarını çıkar ve elinde tut'
"Ne? Neden? Yani o zaman ayaklarım çamur olur"
'Aslında çıkarmasan da olur'
"Aklından ne geçiyor Yoongi"
Marita
Kendimi biranda kucağında bulduğumda konuşmamı bile beklemeden koşmaya başlamıştı.
"Heyyy düşeceksin. Yavaşla... ayrıca indir ben kendim koşayım. Sırtın ağrıyacak"
'Az kaldı zaten ayrıca ağır değilsin merak etme'
Arabanın yanına vardığımızda sırılsıklam bir halde ikimizde oturmuştuk.
Yoongi hemen arabayı çalıştırmıştı ama sanırım bir sorun vardı.
'Sikeyim... neden çalışmıyor. Ben inip bakacağım bekle beni sakın inme'
Beni taşıdığı için o tamamen sırılsıklam olmuştu. Ahh umarım hasta olmaz. Kapımı aniden açarak kucağıma bir tane battaniye bırakıp tekrar şoför koltuğuna geçmişti.
Birini arıyordu ama anlaşılan çekmiyordu. Bazen başımıza gelenlerden dolayı cidden bir film yada dizideymişiz gibi hissediyordum.
'Herşey yolunda gözüküyor neden çalışmıyorki Taehyung'a özellikle kontrol et demiştim. Bir dakika Taehyung....
....Ahhh Taehyung cidden bu sefer seni mahvedeceğim'
"Ne oldu bir sorun mu var?"
'Sanırım Taehyung bilerek birşey yapmış'
"Nasıl yani?"
'Tüm gün siz gece baş başa kalın diye planlarım var diyip saçma sapan konuşuyordu bende aldırmamıştım. En son size doğru yola çıktığımda bana sonra teşekkür edersin gibi birşey söylemişti. Resmen arabaya bilerek bir şey yapmış çalışmaması için'
Bu cidden komikti tabi bir o kadarda endişeverici çünkü ikimizde sırılsıklam ormanın ortasında bir arabada mahsur kalmıştık.
Yoongi sinirle arabayı yumruklayarak gözlerini kapatıp arkaya yaslanmıştı.
"Sakin ol Yoongi. Taehyung bilerek yapmışsa sabah bizi almak için gelecektir"
'Sorunda bu ya sabaha kadar tüm gece burda mahsur kaldık. Senin doğum günün şuan eğlenip güzel bir şekilde kutlaman gerek ama sırılsıklam bir halde arabada mahsur kaldın'
"Eğlenmek umrumda değil. Seninle olduğum için mutluyum"
'Bagajda yiyecek ve fazladan battaniye daha var iyiki hazırlıklı gelmişim. Sen arka koltuğa geç bende onları alıp geliyorum'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
