Dudaklarımı kanlı dudaklarına bastırdığımda gözlerindeki ifadeyi hiç bir zaman unutmayacağımı biliyordum. Büyük ihtimal o da bu öpücüğü asla unutamayacaktı. Gözlerimi kapattım ve o bakışları sonsuza kadar zihnime kazıdım
İki farklı karakterin kendi...
'Burda kal. Tamam mı? Seni o kadının yanına bırakacak değilim. Az çok neler yaptığını tahmin edebiliyorum. Ben dışarı çıkacağım bir kaç şey almak için. Ben döndüğümde eğer gitmiş olursan hiç şaka yapmıyorum gelir seni bulurum ve sonrası çok kötü olur'
"Tamam tamam bir yere gittiğim yok. Burdayım"
Masanın üzerinden telefonunu ve cüzdanını alarak cebine koymuş ve kot ceketini giymişti.
'Birazdan dönerim'
Odadan çıktığında çantaları bırakarak yatağının üzerine oturmuştum. Yoongi neden böyle yapıyorsun? Yanında kaldığım her an söyleyemediğim şeyler yüzünden kafayı yiyorum ve sen burda daha fazla kalmamı istiyorsun...
Yatağa uzanarak bir süre tavandakı neon çıkartmalarla bakışmıştım. Böyle hiçbir şey yapmadan beklemek çok sıkıcıydı en azından kalkıp birşeyler yapsam iyi olacaktı. Hmm acaba ne yapabilirdim? Dolabını karıştırmalı mıydım? Bu saygısızlık olurdu sanırım. Uff sadece giysi dolabıydı gizli ne olabilirdiki? Sadece kiyafetleriydi sonuçta.
Odanın kapısını kapatarak dolabın karşısına geçtim hızlıca açarak içindekilere kısa bir bakış attım. Düşündüğüm gibi kiyafetler. Çok bir şey yoktu ama hepsi oldukça düzenliydi ve mis gibi kokuyordu. Tamam kendine gel Marita artık çocuğun kiyafetlerini bile koklama evresine geldin.
Dolabı kapatarak bu sefer yanda duran piyanoya baktım. Birşeyler çalmak istiyordum ama önce not defterimi bulmalıydım. Hem resim hemde müzik için kullandığım o minik defteri alarak düzgünce yerleştirdim. Evet bakalım bir kaç günde yeteneğimizi kaybetmiş miyiz?
Düzgün notaları takip ederek çalmaya devam ettim ama bir türlü kulağa güzel gelmiyordu yanlış giden birşeyler vardı.
Yoonginin elleri ellerimin üzerine yerleştiğinde hemen yanıma dönmeye çalışmıştım ama yüzü yüzümün hemen yanında duruyordu. Tam arkamda durmuş ellerini ellerimin üzerine yerleştirmiş bekliyordu.
'Bazı hataların var. Onları düzeltelim. Ellerini ellerimin üzerine koy ve parmaklarımın hareketlerini takip et'
Kaskatı kesilmiş bir şekilde hemen onaylayarak ellerimi söylediği gibi yerleştirdim.
Parmakları harekete geçtiğinde hatasız güzel melodi ruhuma işliyordu. Gözlerimi kapatarak hem müziği hem onu hissetmeye çalıştım.
'İşte bu kadar basit'
Parmaklarının durmasıyla ellerimi hemen çekerek dizlerimin üzerine koydum. Şuan ne yapacağımı pek bilmiyordum. Geçip yanıma oturduğunda ben hala piyanoya bakıyordum.
'Annem odadan hiç çıkmadığını söyledi. Sıkılmadın mı burda?'
Etrafta onu anımsatan bu kadar şey varken sıkılmam mümkün müydü?
Az önce olan şeyden dolayı ve bana karşı bu kadar yakın ve iyi davranması garip hissettiriyordu. Avuçlarım terlemeye başlamış ve kalbim uzun süredir koşuyormuşum gibi hızlı atıyordu.
'Hasta mı oldun yoksa? Yüzün bembeyaz duruyor'
"Ahh şey hayır. Yani iyiyim sadece herhalde çok uyudum bu gün o yüzden"
'Peki, bende yiyecek birşeyler aldım. Film izleyelim bu gece'
Film mi? Ben ve Yoongi beraber film izleyecektik öyle mi?
Tam tersi bir kaç gündür o bana karşı yakın davranmaya başlamış bu sefer ben ne tepki vereceğimi bilmediğim için bazen bir kaç saniye donuk donuk bakıyordum.
'Film izlemeyi sevmiyor musun yoksa?'
"Hayır hayır seviyorum tabi. Olur"
'Güzel, bahçede çiçeklerle biraz işim var o bitince izleyelim'
"Bende yardım edebilir miyim?"
Biraz düşündükten sonra ayağa kalkarak elini uzatmıştı.
'Hadi gidelim'
Elini tutarak ayağa kalkmıştım. Bakalım bahçedeki işler nelerdi.
Yoongi
"Çiçeklerle sen mi ilgileniyorsun?"
'Vakit buldukça evet. Gülleri sevdiğim için uzun süreli çiçek açmaları için onlara iyi bakıyorum'
"Güzel, bende gülleri çok severim. Biliyor musun bu güllerden çok güzel kokular yani parfüm hazırlamak mümkün.Gerçi erkekler gül kokulu parfümü sever mi bilmem ama ben uzun zamandır kendim için yapıyorum"
Demek kokusunun sırrı kendi yapımı olmasıydı. Acaba nasıl yapıyordu?
"Babam küçükken öğretmişti. O zamanlar bahçelerden ve parklardan çaldığı güllerle benim için parfüm hazırlardı. Uzun zaman sonra yani o gittikten sonra kendim yapmaya çalıştım. Bir kaç değişimle daha uzun süreli kullanılabilir bir hale getirdim. Sanırım ondan bana kalan bir kaç şeyden biri"
Babasının çaldığı çiçekler mi? Öz babasından mı bahsediyordu?
'Bence oldukça başarılısın. Bir gün bana da öğretirsin'
"Aslında istersen senin için yapabilirim sadece biraz uzun sürüyor. Aslında fazladan bir kaç tane olması gerekiyordu çantamda"
Aslında parfümü tek seveceğimi düşünmüyordum. Bence onunla birlikte daha özel ve güzeldi.
'Hayır daha sonra beraber yapalım. Ne dersin?'
"Olur tabi ki"
Onunla bazı şeyleri konuşmam gerekiyordu. Merak ettiğim bir sürü şey vardı ama bana anlatır mıydı bilmiyordum.
Bahçedeki işleri bitirdikten sonra ikimizde beraber eve dönmüştük. Annem yemek hazırlamış ve odaya bırakmıştı.
Ellerimizi yıkadıktan sonra ikimizde masanın başına geçmiştik. Yemek çubuklarını eline aldıktan sonra gözlerini kapatarak bir şeyler fısıldamıştı.
'Inançlı biri olduğunu bilmiyordum'
"Aslında babamın küçükken bana öğrettiği bir şeydi. Dua etmenin iyi olduğunu söylerdi. O zamandan beri hep yaparım. Bence bunun için inançlı olmamıza bile gerek yok"
Tabağını önüne alarak yemeye başladığında yüzünde güzel bir gülümseme oluşmuştu.
"Çok lezzetli. Anne oğul yemek konusunda oldukça iyisiniz"
'Bilmem, bende annemin yemeklerini çok severim. O yüzden dışarıda pek yemek yemem. Aslında senin bu şekilde rahat yemek yemekten çekineceğini düşünmüştüm. Filmlerde izlediğim zengin sofralarıyla kıyasla çok güzel bir yemek olmasada beğenmene sevindim'
"Yoongi, bazı şeyleri gözünde çok fazla büyütüyorsun. Hepimiz insanız sonuçta sofranın yada yemeklerin sunulduğu tabakların pahalı olması bir şeyi değiştirmiyor. Önemli olan mutlu olmayı başarmak. Ve sen annenle beraber çok mutlusun o yüzden bu çok güzel. Ayrıca bilmediğin çok şey var. Yani bende hep düşündüğün gibi lüks bir hayat yaşamıyordum"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
